در حالات پیغمبر اکرم داریم که رسولالله در یکی از جنگها، عدهای از اسرا و محاربین را آوردند. یک عده از آنها محکوم بودند به اعدام.
حاج آقا رحیم ارباب در خاطراتش مینویسد که: من یک بعدازظهر و عصری بود که به قبرستان تختپولاد در اصفهان رفتم برای زیارت اهل قبور. یکدفعه دیدم این بچههای هفت، هشت ساله داشتند در قبرستان بازی میکردند، فوتبال بازی میکردند، جمجمهی سرِ یک میّتی شده بود توپ فوتبال اینها. میکشیدند زیر این جمجمه و پاس به همدیگر میدادند و بازی میکردند. من خیلی ناراحت شدم. قبرستان مسلمانهاست! مسلمان، استخوانش هم محترم است! بدن میّت هم احترام دارد!
امیرالمؤمنین علیهالسلام میفرماید مؤمن اگر دو روزش مثل هم باشد، ضرر کرده است و مغبون است؛ یعنی درجا بزند. شما بگویید دیشب من این کارِ خوب را کردم، امشب هم همین کار را میکنم. اینگونه، مساوی هستید.
خدا رحمت کند مرحوم آیتالله سید محمد فشارکی. ایشان معاصر بود با مرحوم میرزامحمدحسن شیرازی، محرّم تنباکو. میرزای شیرازی از دنیا رفت. یکی از شخصیتهایی که همه گمان میکردند مرجع میشود، سیدمحمد فشارکی بود. فردای اعلام کردند نماز میّت را در صحن سامرا میخوانند.
در همین مسجدالرسول نوجوانی سراغ داشتم که اهل همین مسجد بود و در نمازهای جماعت شرکت میکرد. یک بار آمد و گفت: آقای حدائق میخواهم برای ادامه تحصیل به آمریکا بروم. دیپلمش را که گرفت، خانوادهاش میخواستند این جوان را بفرستند آمریکا. آمد برای خداحافظی. در همان نوجوانیاش خمس میداد. برایش سال خمسی مشخص کرده بودم، میآمد خمسش را حساب میکرد. خیلی مبلغی هم بدهکار نمیشد ولی همین یکی دو هزار تومان که بدهکار میشد میآمد میداد.
یک آقای مهندسی بود گفت: حاج آقا! ما یک پسری داریم که جانمان را به لبمان رسانده. میخواهیم او را بیاوریم که شما با او صحبت کنید. یک جوان 19 ساله. تا وارد شدند، هر چه این پدر از دهانش در میآمد نفرین این جوان کرد. گفت: خدا ریشهاش را بکند، خدا او را بکشد. خدا از روی زمین او را بردارد. این جوان بیچاره هم نشسته بود و گوش میکرد. هِی پدر نفرین میکرد، مادر نفرین میکرد و من هم با ابرو اشاره میکردم که ساکت باشید!
زهیربن قین میگوید: صبح عاشورا از خیمه آمدم بیرون، دیدم اباالفضل، سوار بر اسب دارد دورِ خیمهها پاسداری میدهد؛ سرداری که شب تا به صبح نخوابید: دوست دارم شمع باشم تا که خود تنها بسوزم.
حسینبنعلی کیست؟ باید پای سخن پیغمبر و امیرالمؤمنین نشست. وجود مقدس رسول خدا در روایتی، هفت ویژگی را برای امام حسین از طرف خداوند نام میبرد. ببینید خدا، امام حسین را چگونه تعبیر میکند. پیامبر، روایت را با سوگند یاد میکند: به خدایی که منِ پیغمبر را به نبوّت برگزید و انتخاب کرد. إنَّ الحسین بن علی فی السَّماء أکبرُ مِنهُ فی الأرض. امام حسین در آسمانها، عظمتش بیشتر از عظمتِ روی زمین است. این اربعینها، محرمها، صفرها، این ادب و احترامها، هر چه میبینید، به مراتبی بیش از این، و اکرامی بیشتر از این، در آسمانها و ملکوت نسبت به امام حسین است.