-
خانه
- بانک صوت
راوی به امام صادق (ع) عرض کرد: یابن رسول‌الله! آیا فرد مؤمن هم گناه می‌کند؟ امام فرمودند: مؤمن وقتی گناه می‌کند که دیگر مؤمن نیست.
زبان حتی در مقدس‌ترین زمان‌ها هم می‌تواند گناه کند. در روز عرفات، زمانی که در صحرای عرفات بودیم، زائری را دیدم که در لباس احرام به خاطر یک عدد پرتقال، فحش و ناسزا می‌گفت.
نیمه‌های شب بود. آقا امیرالمؤمنین علی (ع) به همراه کمیل در کوچه‌های کوفه درحال عبور بودند. صدای زمزمه‌ی قرآنِ آمیخته با گریه‌ای، از خانه‌ای بلند بود.
نقلی از تیمور لنگ در تاریخ شده که بسیار آموزنده است. در یکی از جنگ‌ها شکست سختی خورد و یارانش همه کشته شدند. تنها و مجروح به خرابه‌ای در بیابان پناه برد. ناامید شده بود. سپاه شکست خورده بود و خودش هم در آستانه‌ی مردن بود.
ظاهراً آقای ابوایوب انصاری بود. باغی داشت که مقابل مسجد پیغمبر (ص) بود. این باغ، پرثمرترین و بزرگترین باغ نخل در مدینه محسوب می‌شد که نظیر نداشت. آیه نازل شد: لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ (سوره آل‌عمران، آیه 92 – ترجمه: شما هرگز به مقام نیکوکاران و خاصان خدا نخواهید رسید مگر از آنچه دوست می‌دارید و محبوب شماست در راه خدا انفاق کنید).
