سالها قبل، در روز پایان اقامت ما در نجف، آقایی را دیدم که کتاب مفاتیح را به دست داشت و بهطرف من آمد. دعای روز یکشنبه را باز کرد که زیارت امیرالمؤمنین علی (ع) است. به من گفت: آقا میشود این زیارت را برای ما بخوانی؟
او را با خود به داخل حرم بردم که در بالای سر حضرت، این زیارت را با هم بخوانیم. این دعا هم نصف صفحه کتاب را به خودش اختصاص داده. آن آقای حدوداً 60 ساله گفت: من آدم بیسوادی نیستم. به سه زبان بینالمللی تسلط دارم: فرانسوی، انگلیسی و روسی. تکنسین هواپیما هم هستم. اما همینجا در محضر امیرالمؤمنین (ع) میگویم که روز قیامت، از پدرم شکایت میکنم.
پدرها! چه قدر نسبت به انس گرفتن فرزندان خود با قرآن کارکردهاید؟ یقین بدانید در قیامت، کسی که کوتاهی کرده، باید جوابگو باشد. وقتی برای زبان انگلیسی فرزند خودمان دلسوزی میکنیم، برای ریاضی او وقت میگذاریم اما در رشد معنوی او کوتاهی میکنیم، روز قیامت باید جوابگو باشیم.
این آقا میگفت: پدرم، همهی اهتمام خودش را برای یادگیری ما به زبانهای بیگانه گذاشته بود و حتی یکبار هم زمینهی یادگیری قرآن را برای ما فراهم نکرد.
به او گفتم: خب پدرت کوتاهی کرده، اما چرا تو در حق خودت کوتاهی میکنی؟ قرآنهای قلم نوری که وارد بازار شده، کمک بسیار بزرگی به همه میکند. قلم را روشن کن و روی آیات قرآن بگذار، او میخواند و تو هم تکرار کن و همراهش بخوان.
این را خدمت همه پدران میگویم: پیغمبر (ص) فرمود: مِن حَقِّ الوَلَدِ على والِدِهِ ثَلاثَةٌ : يُحَسِّنُ اسمَهُ ، و يُعَلِّمُهُ الكِتابَةَ ، و يُزَوِّجُهُ إذا بَلَغَ.
از حقوقی که پدران نسبت به فرزندان خود دارند: 1- انتخاب نام نیک است، 2- آموزش دادن قرآن به فرزندان است 3- فراهم کردن اسباب ازدواج فرزندان زمانی که فرزند به بلوغ خود رسید.
گاهی اوقات ما غافل هستیم و در سنی که باید ازدواج کند، به او کمک نمیکنیم و این فرزند ما دچار آلودگیهای اخلاقی میشود که بعداً این آلودگیها روی زندگی مشترک او اثر منفی دارد.