پیامبر (ص) در عبادت، اسوه بود. در استقامتِ در گفتار و عمل اسوه بود. تطمیع قریش، تهدید قریش، در روحیهی پیغمبر (ص) هیچ اثری نداشت.
بعضی از مردم با یک تطمیعی، جا میزنند.
در سخنی رسول خدا (ص) میفرماید: از امتیازاتی که خداوند به پرستاران عنایت میکند و کسانی که حال بیماران را مراقبت میکنند و طبابت میکنند، چه اطباء محترم و چه پرستاران محترم، مَن قامَ عَلی مریضٍ یوماً و لَیلة، اگر کسی یک شبانهروز متفکل رسیدگی به بیماری بشود، بَعَثَه الله تعالی مَعَ ابراهیم خَلیل، خدا او را با حضرت ابراهیم (ع) محشور خواهد کرد. ابراهیمی که از انبیاء بزرگ عالم هست، خدا این قدر به این پرستار، به این پزشک، شخصیت میدهد که بخاطر این ایثار و این تحمل مشکلات و بیمار را رها نکردن و تنها نگذاشتن، خدا پاداش مبعوث شدن با حضرت ابراهیم (ع) را عنایت خواهد کرد.
امروز کجای دنیا رهبری مثل رهبر انقلاب سراغ دارید؟ اگر دارید، دومیاش را بیاورید. انسان باید برای خدا حرف بزند؛ خودش را گرفتار نکند روز قیامت و در عالم برزخ. مردم، مسئولیم. اگر کفران نعمت کردیم، عذاب خدا شدید است. قرآن میفرماید: «لَإن شَکَرتُم لَأزیدَنَّکُم وَ لَئن کَفَرتُم إنَّ عَذابی لَشَدید». امروز شما سراسر دنیا را ببینید. امرای کشورهای اسلامی را ببیند؛ بعضیها تا إذا بَلَغَتِ الحلقومشان شراب میخورند؛ اهل شراب هستند، اهل فساد هستند، اهل گناه هستند؛ اسمش هم هست که امیر حکومت هستند و پادشاه یک مملکت هستند.
حضرت زینب (س) الگویی است برای تمام پرستاران عالم.
بانویی که در صبر و شکیبایی، در بندگی و طاعت الهی و در رویارویی با مشکلات و سختیها اسوه بود.
یک در هزاران جسارتهایی که به رسول خدا (ص) و اولیا، کردند به ما نکردند.
متدینین! به کدام آدم متدین نسبت دادند که این بچه، بچه تو نیست؟