مرحوم آقای حاج شیخ عبدالکریم حائری از شاگردان مرحوم میرزای بزرگ شیرازی در سامرا بود. میرود محضر امیرالمؤمنین (ع) در حرم زیارت و به آقا امیرالمؤمنین میگوید: آقا، ما داریم برمیگردیم به ایران و میدانم برگردم، سیل مقلّدین و مراجعین در مسائل شرعیه به سمت ما میآید. آقا، یک الگویی را به ما معرفی کنید که من در آیندهی زندگیام، این الگو بشود برای ما شاخص، این استقبال دنیا، مرجعیت، عزّت، ثروت و آقایی، ما را غافل نکند.
روایتی از امام باقر (ع) است که شیخ صدوق نقل میکند که امام فرمودند: «لِفاطِمَه وَقفَةٌ عَلی بابِ جَهَنَّم». روز قیامت، وقتی حضرت زهرا (س) میآید صحرای محشر، کنارِ درِ جهنم فاطمهی زهرا (س) یک توقفی دارد.
ای فاطمه ای عزیز داور / ای معنی جاودان کوثر
ای اسوه بانوان عالم / شد زنده وجود تو مکرم
انسان به کمال تو مباهی / نسوان ز جلال تو معظم
گر خاتم انبیاء است احمد / هستی تو نگین دست خاتم
لقمان به پسرش گفت: پسرم! (این روایت را امام صادق (ع) نقل میکنند) وقتی انسانها میآیند به محشر یعنی ساعت نشور، همه سر از خاک بلند میکنند، لقمان گفت: پسرم! اجازهی حرکت به هیچکس نمیدهند مگر اینکه چهار تا سؤال را همه جواب بدهند: