بسمالله الرحمن الرحیم
معرفت و محبت به امام
قال الصادق (ع) «انَّ الله تبارک و تعالی فرضَ حبَّنا و ولایتنا علیکم و اَوجبَ طاعتَنا علیکم ألا و مَن کان منَّا فلیَقتَدِ بنا فانَّ من شأننا الورع و الاجتهاد و أداء الامانة للبرِّ او الفاجر»[1]
با عرض سلام و ادب و احترام خدمت شما عزیزان شنونده و بیننده ی برنامه. بخشی را که در خدمت عزیزان شروع میکنیم پیرامون وظائف منتظران در عصر غیبت است. در بخش وظائف منتظران که به چند قسمت تقسیم میشود این وظائف، وظائف فردی شخص منتظر، و وظائف اجتماعی شخص منتظر و وظائفی که در راستای حکومتی و مسئولین ما بر عهدهدارند که در برابر امام عصر(عج) در عصر غیبت چگونه عمل کنند.
در حوزه وظائف فردی بخشی را ما داریم که در وظائف فردی انسان باید امام خودش را بشناسد. این بهعنوان یکی از تکالیف و وظائف است. قبل از ورود به این حوزه شناخت که امام را ما باید چگونه شناسایی کنیم و رهبر خود را چگونه بشناسیم، آثار این شناخت چه نقشی در زندگی ما ایفا میکند. به عنوان مقدمه باید این مطلب را عرض کنم کسانی که امام زمان(عج) خودشان را میشناسند، چه امام را ازنظر شخصیت حقیقی حضرت و چه ازنظر جایگاه اجتماعی و ولایت حضرت، و چه نکاتی که به امام مربوط است، اگر کسی خوب بشناسد و خوب بفهمد به کجا خواهد رسید. یا بهعبارتیدیگر چه ضرورتی دارد که ما امام خودمان را بشناسیم و اگر شناختیم به کجا خواهیم رفت.
از برکات و آثار ارزشمند شناخت امام که توضیحی عرض خواهیم کرد در فرصتهای بعد که کجاها ضرورت به شناخت است، اگر امام را شناختیم، محبت ما و علاقه ما و دوستی ما به اماممان بیشتر میشود. قطعاً کسانیکه امامشان را خوب شناختند قدر این امام را میدانند. امامی که «الامام الوالد الشفیق»[2] مثل پدر مهربان است امام، امامی که ما را از خودمان بیشتر دوست میدارد. امامی که دغدغهها و مشکلات شیعیان و بندگان الهی ما برای او ایجاد تأثر و ناراحتی میکند، خوب چنین رهبری و پیشوایی را اگر انسان بشناسد قدر او را میداند و محبت به این امام در وجود فرد ایجاد میشود. علت این محبتهای پایهدار معرفت است. مردم وقتیکه معرفت به چیزی پیدا کردند قدر آن را میدانند و ارزش آن را متوجه میشوند و درست استفاده میکنند. ما در روابط اجتماعیمان هم شاهد هستیم، بعضاً مواردی که ما میدانیم مردم قدر نمیدانند و بیحرمتیها اتفاق میافتد، چون معرفت نیست، چون معرفت نیست فرزند وظائف فرزندی را نسبت به پدر و مادر درست اجرا نمیکند. چون معرفت نیست، پدر و مادر رسالت پدری و مادری خودشان را در مقابل فرزندانشان درست عمل نمیکنند. لذا آن محبت واقعی شکل نمیگیرد. از برکات شناخت و معرفت به امام زمان، محبت و دوستی امام زمان است که ما محبتمان به امام زمانمان افزایش پیدا میکند. سخنی که در آغاز تقدیم شد از فرمایشات امام صادق ع است. امام صادق(ع) میفرماید: خداوند تبارک و تعالی محبت و ولایت ما را بر شماها واجب کرده است. امام زمان (عج) ما را از خودمان بیشتر دوست میدارد. رهبران الهی در محبت به بندگان خدا از خود بندگان نسبت به خودشان قویترند. بنابر این باید این امام را دوست بداریم. محبت این امام ولایت این امام بر ما واجب است. سید بن طاووس میگوید: سحرگاهی در سرداب مقدس امام زمان(عج) در سامرا بودم. صدای زمزمههای ولیعصر(عج) را میشنیدم که در آن نیمهشب برای شیعیانش دعا میکرد و اشک میریخت «و اوجب طاعتنا علیکم»[3] بعد حضرت میفرماید: هرکسی که خودش را از ما میداند «فلیقتدِ بنا»[4] باید از ما تبعیت کند و باید از ما پیروی کند. «فانّ من شأننا الورع»[5] شأن ما اهلالبیت اولا پاکی است. اگر ما اماممان را شناختیم، امام مظهر پاکی است. من وقتی این امام را که مظهر ورع است شناختم خودم هم با ورع زندگی میکنم. من هم از گناه فاصله میگیرم.
علی (ع) در نهج البلاغه میفرماید: «اعینونی بورعٍ و اجتهاد»[6] شما علی را کمک کنید با پاکی و دوری از گناه «و اجتهاد»[7] و با کوشش و تلاش در زندگی، خستگیناپذیر بودن.
دقیقا دو نکته از مطالبی که سه توصیفی که امام میفرمایند، از همان فرمایشات امیرالمؤمنین است که امام صادق میفرماید شأن ما اهلالبیت اول پاکی و دوری از گناه است، و دوم اجتهاد است، ما اهلالبیت مظهر تلاشیم مظهر کوششیم.
عزیزان عمر انسانها سپری میشود فرصتها به پایان میرسد، تا از دستتان برمیآید تا با قلمتان بابیانتان با ثروتتان باوجودتان میتوانید برای خدا در مسیر خدا خدمتی داشته باشید، از این خدمت غافل نشوید، این را میگویند اجتهاد کوشش و تلاش در همه عرصهها در مسیر خدا، فی سبیل الله.
و سوم «اداء الامانة للبَرِّ او الفاجر»[8] امانتداری چه نسبت به افراد نیکوکار چه نسبت به انسانهای گنهکار. در امانات خیانت نکنید، ائمه مظهر امانتداری بودند، امام زمان (عج) ما مظهر امانتداری است، امام زمان(عج) ما مظهر اجتهاد است، امام زمان (عج) ما مظهر پاکی است، ما هم باید مثل حضرت همانطور باشیم.
به قول مرحوم آیتالله فیض کاشانی
گفتم که روی خوبت از من چرا نهان است * گفتا تو خود حجابی وزنه رخم عیان است
توفیقات همه عزیزان را از خداوند متعال خواستاریم، والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته
[1] بحارالانوار ج72 ص115
[2] تحف العقول ص119 ص436
[3] بحارالانوار ج72 ص115
[4] همان
[5] همان
[6] نهج البلاغه آیه45
[7] همان
[8] بحارالانوار ج 72 ص115