استاد حدائق روز چهارشنبه 29 تیر1401 در مسجدالرسول(ص) شیراز به ادامه سلسله مباحث سیمای پیامبر(ص) در قرآن پرداختند.
شخصی خدمت رسول خدا رسید. از پیامبر در برخوردِ با سائل سؤال کرد که: وقتی نیازمندان به ما مراجعه میکنند، ما چگونه با این فردِ نیازمند رفتار کنیم؟
سال هفتاد و هشت، مدینهی منوره، حدود بیست و دو سال قبل. بعد از نماز صبح، یک جوانِ دانشجوی اهل سنت، گفت من یک جمله حرف دارم؛ مردم، خلافتِ علی بن ابی طالب را بعد از پیغمبر، نپذیرفتند. مردم نخواستند. شما چه میگویید؟؟ اقبالِ مردم، به خلیفهی اول بود.
مرحومِ شیخ مرتضی انصاری، اعلی الله مقامه، که از فقهاء بزرگ عالمِ تشیّع است، میگویند روزِ عاشورایی بود، در دهلیزِ خروجیِ امیرالمؤمنین، ایشان ایستاده بود و عزادارها عزاداری میکردند و هیئات عزاداری در صحن امیرالمؤمنین، به سر و سینه میزدند. نمایندهی حکومتِ عراق، که یک مسئولِ سنّی بود، کنارِ دست شیخ انصاری ایستاده بود و داشت نگاه میکرد عزاداریِ عزاداران را. یک وقتی، این نمایندهی دولت که سنّی بود، رو کرد به شیخِ انصاری و گفت: جناب شیخ! آقا سید الشهداء، حسین بن علی، که تنها کشته و شهیدِ عالم نیست، مظلوم در عالم فراوان است و مقتول و شهید در گذشته بوده و آینده هم خواهد بود. این همه خرج، این همه صرفِ وقت، این همه عزاداری، برای کسی که حالا قرنها قبل به شهادت رسیده، سال شصت و یک هجری، قرنها از این واقعه میگذرد، و شما هر سال بیشتر و باعظمتتر و جدیتر دارید عزاداری میکنید، این چه ضرورتی دارد؟ میگویند این شیخِ اعظم، اعلی الله مقامه، رو کرد به آن نمایندهی دولت عراق که یک مسئولِ سنّی بود، فرمود: ما یک اشتباه کردیم در تاریخ و میترسیم که این اشتباه، تکرار بشود. و اشتباهِ ما این بود که خطبهی غدیر با آن سندیّت و با آن حجّیّت و با آن کثرت جمعیت، صد هزار نفر در غدیر بیعت کردند با امیرالمؤمنین، عجیب این است که اولکسانی که بیعت کردند، اولبیعتشکنان بودند.
در سخنی از رسولالله سؤال شد، بالاتر از عیدِ جمعه، عید فطر، عید أضحی، عیدی هم هست؟ پیغمبر فرمود: عید غدیر.