رسول خدا (ص) میفرماید:
يُؤتى بِالرَّجُلِ مِن اُمَّتي يَومَ القِيامَةِ وما لَهُ مِن حَسَنَةٍ تُرجى لَهُ الجَنَّةُ
خداوند بعضیها را در روز قیامت به صحرای محشر میآورد که خودشان امیدی به بهشتی شدن ندارند؛ یعنی میگویند اعمالمان اقتضای بهشت رفتن نمیکند.
ما اگر بخواهیم از زحماتمان نتیجه بگیریم باید به آنها رنگ «فی سبیل الله» بدهیم
تجارت، دادوستد، کار در اداره، تدریس، یادگیری، دوستی و دشمنی برای خدا باشد. این معنایش «یجاهدون فی سبیل الله» است.
رسولالله (ص) میفرماید:
إِنَّ خَيْرَ نِسَائِكُمُ الْوَلُودُ الْوَدُودُ
اضطرابها و استرسهایی که مردم به آن مبتلا هستند علتهای مختلفی دارد:
- نگرانی از آینده؛ طرف میگوید: آقا! میترسم در جهیزیه دخترم بمانم میترسم یا در اداره پسرم بمانم. اگر با خدا وصل شدی، خدای ازلی و ابدی با تو بود خدا تو را رها میکند؟ تا الآن تو کار کردی یا خدا؟ از این به بعد نیز خدا است.
در سرزمین عرفات خدا به ابراهیم (ع) میگوید اسماعیل (ع) را باید فردا قربانی کنی
ابراهیم (ع) به خانمش گفت: فردا باید این بچه را خودم سر ببرم.
به ابراهیم (ع) میگویند خودت باید فرزندت را ذبح کنی میگوید: چشم