مرحوم آیت الله نوری، استاد حاج شیخ عباس قمی. از بزرگان علم رجال و حدیث در این سده‌ی گذشته. نقل می‌کنند کهنسال بود و هشتاد و چند سال داشت. یک وقت‌هایی، یک‌دفعه کسی مراجعه می‌کرد به ایشان، این پیرمرد با آن کهولت سن، خودش بلند می‌شد و عبا می‌انداخت روی دوش و دنبال کارِ این فردی که آمده بود می‌رفت.

کارِ خوب اگر کسی کرد و خدا را قبول نداشت چه می‌شود؟ امروز اگر یک انسان لائیکی آمد به کمیته امداد ماهانه کمک کرد، تکلیف این آدم چه می‌شود؟ آیا این کارِ او گم می‌‍‌شود؟ مردود می‌شود؟

خیر! خدا پاداش می‌دهد.

شأن کریم این است.

کریمان با بَدان هم بد نکردند

کسی را از درِ خود رد نکردند

 قرآن اگر بدون عترت شد، می‌شود وضعیت امروز بعضی از مسلمان‌ها. می‌شود داعش.

داعش قرآن هم می‌خواند. صدام هم قرآن می‌خواند.قرآن اگر بدون عترت شد، انحراف پیش می‌آید؛ می‌شود خوارجِ نهروان. نهروانی‌ها وقتی جلوی امیرالمؤمنین صف‌آرایی کردند، تاریخ می‌نویسد، در یک دستِ این‌ها قرآن بود و در یک دستشان، شمشیر بود: مقابل چه کسی؟ مقابل امیرالمؤمنین!

آن کسی که می‌گوید من شیعه‌ی امام صادق هستم، خستگی‌ناپذیر باید باشد. آقا ناامید نباید بشوی! ما وا ندهیم!

گاهی اوقات دیده‌اید، یک‌دفعه ناامیدی این‌ها را می‌گیرد: دیگر این کار فایده ندارد و ...

طراحی و پشتیبانی توسط گروه نرم افزاری رسانه