شخصی خدمت امام صادق علیهالسلام آمد و از وضعیت سخت اقتصادی خود سخن گفت.
عرض کرد: یابن رسولالله! دستم تهی است و وضعم بد است.
وقتی مطالبش را به حضرت عرض کرد حضرت فرمود: وضع تو خوب است.
مجدداً حاجت خود را تکرار کرد و امام همان پاسخ را دادند.
بار سوم گفت که من چیزی ندارم که شما میگویید وضع تو خوب است؟
فرمودند: تو چقدر حاضری بگیری و از ما اهلالبیت دست بکشی؟
تا این را حضرت فرمودند اشک از چشمان آن فرد جاری شد.
الآن به ما بگویند امام حسینات را با چند معامله میکنی؟ چقدر حاضری به تو بدهیم سراغ امام زمانت را نگیری؟ چقدر حاضری بگیری دیگر از اهلبیت سراغ نگیری؟
اگر با شنیدن این جملات اشک ریختید پیامش این است که همه زندگیمان برای اهلبیت (ع) است. آبرو و شرف و عزت خودمان به اهلالبیت (ع) است. به آنها عرض میکنیم: «بِأبی وَ اُمّی وَ نَفسی وَ مالی» همهچیز ما، دارایی و پدر و مادر و وجود ما، فدای شما است.
به امام صادق علیهالسلام عرض کرد: یابن رسولالله! من همه دنیا را به تار موی شما عوض نمیکنم.
امام فرمودند: دیگر نگویی وضعم بد است. تو سرمایهای داری که با دنیا عوض نمیکنی.
این حضور و توفیقاتتان و عشق به اهلالبیت (ع) و ایمان به خدا و رسول (ص) سرمایه گرانبهایی است.
مردم! اگر زندگی خوب میخواهید؛ اگر خانواده خوب میخواهید، مهر و محبت را ابراز کنید. بیان کنید! ظاهر کنید!
بچهام را به دلم دوست میدارم، کافی نیست. باید به زبان بیاوری!
آقا! خانمت را در دلت دوست میداری کفایت نمیکند. بیان کن!
خواهر محترمه! شوهرت را دوست میداری؟ آدم زحمت کشی است؟ آدم پاکی است؟ بیان کن! اظهار کن!
پدران امروز! مادران امروز!
فردای زندگی، همهکارهتان، بچههای امروزتان هستند.
محبت کردید محبت جوابت میدهند؛ بیمحبتی کردید بیمحبتی دریافت میکنید
دنیا دَکٌّا دَکّا است.
یکی از تأثیرات منفی بیمهری پدر و مادر این است که تربیت اولاد نیز منفی میشود و بچهها خوب تربیت نمیشوند.
اسلام میگوید: خانم! به شوهر محبت کن! آقای محترم! تو نیز به همسرت محبت کن!
استبدادی که نیست؛ نه زن کلفت است و نه مرد، نوکر. زن و شوهر دو رکن زندگی هستند. احترام یکدیگر را رعایت کنید.
پیامبر اکرم (ص) میفرماید:
کُلَّ مَا ازدَادَ العَبدَ ایماناً ازدادَ حُبًّا لِلنِّساءِ
هر چه ایمان فرد زیادتر شود محبتش به همسر و خانمش بیشتر میشود.
این نشانه دینداری تو است.
آنکسی که دین دارد همسرش را دوست دارد.
آنکسی که از خدا فاصله گرفته است بیمهری میکند.
نشانه تدین شما این است که هرچه ایمانتان بیشتر میشود محبتتان نسبت به همسر و خانواده نیز بیشتر میشود.
به داد مردم باید رسید!
امروز مسئولین ما باید پاسخگو باشند.
باید جدیت و قاطعیت نشان داد نسبت به افراد سودجویی که دست بر حلقوم ضعفا گذاشتهاند و میفشارند.
به امیرالمؤمنین علیهالسلام خبر رسید استاندار اهواز اختلاس کرده است. امام علیه السلام نامهای نوشتند که این استاندار را بگیرید و در ملأعام بیاورید و رسوایش کنید. هر روز در بازار اهواز بچرخانید و بگویید سزای خیانت به بیتالمال مسلمین این است. نباید تعارف کرد.
ما پیرو علی بن ابیطالبی هستیم که صاحب کتاب «الغارات» مینویسد: حضرت در یک روز عیدی به خانه آمدند و دیدند گردنبندی که در اموال بیتالمال عمومی مسلمانان بود به گردن یکی از دخترهایش است.
امام علیه السلام فرمودند: این گردنبند را از کجا به دست آوردهای؟
گفت: از مسئول بیتالمال امانت گرفتهام تا در روز عید به گردن بیاویزم و فردا به او برمیگردانم.
آقا فرمودند: گردنبند را باز کن و به بیتالمال برگردان! به خدای علی سوگند! اگر به رسم امانت نگرفته بودی اولین دختر هاشمیهای بودی که پدرت علی، دستت را بهعنوان سارق و دزد قطع میکرد.
ما شیعه امیرالمؤمنینیم؟
مؤمن! فرزندت را برای خدا دوست بدار!
ریشه اینهایی که از اموال عمومی استفاده میکنند باید زده شود.
میلیاردها پول از مملکت خارج میشود هیچ خبری نیست؟
چرا برخورد نمیکنند؟ قطعاً قوه قضائیه باید جدیتر به صحنه بیاید.
باید برخورد شرعی قانونی بشود.
کسانی ثبات اقتصادی جامعه را به هم میزنند و یک اضطرابی در جامعه ایجاد کردهاند.
اینها به خاطر بیایمانی است. کجا انسان مؤمن این کارها را میکند؟
کسی که از خدا میترسد و ذرةالمثقالها را حساب میکند و میگوید زیر دین هستم و میخواهم مدیون نباشم.
سفر اولی که خدمت حضرت آیتالله والد به تمتع مشرف شدیم ایشان چند نکته را به من تذکر دادند که یکی از آن این بود که ضمن اینکه در دعا دیگران را مقدم میداری؛ چه آنهایی که التماس دعا دارند یا ندارند، بالاتر از آن، کسانی که در زندگی دلت را به درد آوردهاند را نیز دعا کن!
این، اخلاق پیامبری است.
یکی از عوامل آرامش در زندگی بشر دوری از تجملات است. در این زمینه روایت داریم.
یکی از معضلات زندگی امروز مردم تجملات شده است.
ده سال قبل خدمت آیتالله مکارم بودیم. ایشان فرمودند گروهی از دانشجویان تهرانی در مورد سبک زندگی مردم در تهران تحقیقی انجام دادهاند و گزارشش را برای من آوردهاند.
ایشان فرمودند که متأسفانه این سبک زندگی در همهجا فراگیر شده است.
دانشجویان در گزارش خودشان گفته بودند که مردم درآمدهایشان را در سه جا هزینه میکنند.
بیشترین هزینهها در جملات است.
بعد از تجملات در درجه پایینتر، رفاهیات است.
درجه بعدازآن ضروریات است.
یعنی آنجایی که باید هزینه شود هزینه نمیشود.
جایی که برای رشد و تعالی اخلاق و فضیلت و اعتقادات خودش است هزینه نمیکند.
کجا هزینه میکند؟ در تجملات.
گاهی اوقات دکور منزل، یکدست مبل با قیمتهای گرانقیمت.
اسلام مخالف مبل نیست؛ اما زندگی گرفتار تجملات شدن بد است.
وجود مقدس امیرالمؤمنین علیهالسلام فرمودند: «أَهنَىءُ العَيشِ، اِطّراحُ الكُلَف»
گواراترین و با آرامش ترین زندگیها آن است که تجملات را رها کند.
گرفتار تجملات نشوید و خودتان را به تکلّفات نیندازید.
اصلاً علت اینکه صلهرحمها کمرنگ شده است همین تجملات است. مهمان دعوت میکنیم و چند رقم غذا و چند رقم میوه میدهیم و آن بیچاره نیز میخواهد جواب بدهد و نمیتواند. به همین خاطر رفتوآمدها قطع میشود.
میثم تمار کوفی خرمافروش بود. یکوقت از امیرالمؤمنین علیهالسلام برای صرف غذا دعوت کرد. آقا به او شرط کرد که هرچه خانمت برای خودتان درست میکند برای ما هم درست کند.
وقتی رفتند دیدند آبگوشت سادهای درست کردهاند. گفت: «آقا! این غذای خودمان است. فقط آبش را زیاد کردهایم.»
امام وقتی غذا را میل فرمودند به میثم گفتند: یک نصیحتی به تو کنم از پسرعمویم پیغمبر صلیالله علیه و آله:
«لَیسَ مِنّی مَن تَکَلَّفَ أو کَلَّفَ غَیرَه»
از من نیست کسی که خودش را برای دیگران به تکلف یا دیگران را برای خودش بهزحمت و تکلف بیندازد.
تکلف یعنی تحمیل بار اضافی و تکلیف زیادی کردن.
آقا ندارد میرود قرض میکند تا مجلس را آبرومندانه اداره کند. این تکلف است.
بعد پیامبر فرموده بودند: «مَنِ احتَشَمَ أخاهُ حَرُمَت وُصلَتُهُ»
هرکسی که بیشازحد برادر دینی خودش را خواست احتشام کند اسباب جدایی را فراهم کرده است.
تجملات از عواملی است که آرامش را از انسان سلب میکند.