علت این‌که پیامبر، جهادِ درونی را، یعنی مبارزه‌ی با خواهش‌های نفسانی، رسول‌الله می‌فرمود این نوع جهاد، جهادِ اکبر است. اما جهاد در جبهه‌ی جنگ، با داعش، با صدامی جنگیدن، قطع نخاعی شدن، معلول شدن، جانباز شدن، رسول‌الله می‌فرماید جهادِ اصغر است. آن که به حَسَبِ نگاهِ اولیه خطراتش بیش‌تر است، پیغمبر می‌فرماید «اصغر». این که به حسب ظاهر، آن آسیب‌ها را ندارد، رسول‌الله می‌فرماید «اکبر». در صدرِ اسلام هم بودند کسانی که در جهادِ اصغر بودند مثل زُبیر، مثل طلحه، و در جهادِ اکبر، زمین خوردند. در برابرِ ولایت ایستادند.
علت را هم، بزرگان می‌فرمایند این است که: به این می‌گویند «اکبر»، چون وسعتِ جغرافیایی‌اش اکبر است. الآن شما در مهدیه‌ی امام زمان نشسته‌اید، در حالِ جهاد هستید. همین جا. صحنه‌ی جنگ است. در اتاقِ دربسته‌ات، صحنه‌ی جنگ است. در حالِ نماز: صحنه‌ی جنگ است. در حالِ زیارت عاشورا خواندنت: صحنه‌ی جنگ است. «اکبر» است. محدودیتِ زمانی ندارد. از اولِ تکلیف، تا نَفَسِ آخرِ زندگی‌ات در جنگ هستی، و ابلیس هم دنبالِ کار است. آن طرفِ قضیه، شیطان است که می‌خواهد زمین بزند طرف را، و این جنگ، جنگی است که یا باید شکست بدهی یا شکست می‌خوری. معاهده و قرارداد هم در آن نیست. شیطان یا باید فائق بیاید یا باید زمینش بزنی. نزدی، می‌برد تو را.
✂️برشی از سخنرانی استاد حدائق در 18 مرداد 1401 / مهدیه بزرگ شیراز
🔍مشروح این سخرانی را می توانید از اینجا مشاهده نمایید
