با توجه به سختی‌ها و تلخی‌های این روزها می‌توان گفت عمق مسئله «ما رأیتُ الا جمیلا»[1] است، چرا که بوجود آمدن این ایام محاسنی هم دارد، مثل در کنار هم بودن خانواده‌ها یا نعمت‌هایی که به چشم نمی‌آمد مثل وحدت مردم و مسئولین، نفس کشیدن زمین و پاک شدن هوا و توخالی بودن کشورهای مدعی و به زانور درآمدن آنها در برابر ویروس. از نظر شما متخصص دین این افکار درست است؟
کد سوال: 1100148
جواب:
بسم الله الرحمن الرحیم
نسبت به مواردی که شما نام بردید ما هم تایید می‌کنیم و همانگونه که قرآن می‌فرماید «وَعَسَى أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئًا وَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ وَعَسَى أَنْ تُحِبُّوا شَيْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَكُمْ»[2] قرآن می‌فرماید یک چیزهایی را شما دوست می‌دارید ولی برای شما شر است و یک چیزهایی را نمی‌پسندید ولی برای شما خیر است، بالاخره خود این بلایا و گرفتاری‌ها هم یک روی سکه‌اش پاک کردن انسان‌هاست، گرچه بیماری‌ها سخت است، مرگ و میرها گران تمام می‌شود اما پشت پرده بقول شاعر
اسرار ازل را نه تو دانی و نه من، وین حرفِ معمّا را نه تو خوانی و نه من
این نکاتی که شما نام بردید کاملا مورد تایید است، یکسری توفیقاتی را مردم داشتند که قدر نمی‌دانستند، براحتی و به سهولت ارتباطات اجتماعی داشتند، ما در مساجد خیلی راحت در کنار هم قرار می‌گرفتیم در جلسات شرکت می‌کردیم، اجتماعاتمان خیلی براحتی شکل می‌گرفت فامیل دور هم جمع می‌شدند، این نعمت‌ها را نعمت نمی‌دیدیم، راحت با یکدیگر مصافحه می‌کردند دست می‌دادند، در جامعه می‌رفتند از وسائل عمومی استفاده می‌کردند این هراس نبود این اضطراب و نگرانی نبود، این‌ها یک تلنگری بود که این فرصت‌هایی که در اختیار شما بود و استفاده می‌کردید و سپاسگذاری نمی‌کردید. نیمه خالی لیوان این بیماری همین سختی‌ها و مرگ و میرهاست، اما نیمه‌ی پری لیوانِ این بیماری توجه جدی به این همه نعمتی بود که خداوند در اختیار بندگان خود قرار داده بود و یک تلنگری هم برای کسانی بود که دنیا آنها را غافل و سرمست و مغرور کرده بود. بدانند که ثروت زیاد نمی‌تواند حافظ آنها باشد، مسئولینِ ما ثروتمندان ما، کسانی که خدا امکاناتی در اختیار آنها قرار داده بود، گاهی اوقات می‌بینید بیماری که از یک ویروسی است که کارشناسان می‌گویند دو میلیون برابر این ویروس اگر بزرگ شود قابل رویت با میکروسکوپ می‌شود! از یک ویروس نادیدنی خدا اینطور دنیا را بهم می‌ریزد و درگیر می‌کند، برای همه‌ی ما حائز اهمیت است که کسب ما تجارت ما دانشگاه ما حوزه‌های ما مدارس ما و اماکن عمومی ما و مجالس ما، این‌ها همه تحت تاثیر قرار گرفت و قدر بدانیم این سلامتی را این نعمت را و خدا را از یاد نبریم. این می‌تواند تلنگری باشد که قطعا هم همینطور است برای همه‌ی انسان‌ها و سببی بشود برای توجه بهتر و جدی‌تر به آفریدگار مهربان و انجام وظائف شایسته.
[1] اللهوف (ترجمه فهری) صفحه160
[2] بقره آیه216
