خواهرم و شوهرش به شدت مقید به نماز و قرآن خواندن بودند. به همراه بچه هایشان نماز اول وقت می خواندند.
اما متاسفانه براثرتماشای ماهواره و تبلیغات سو دشمن مدتی است نماز و روزه را ترک کرده اند و بکلی کافرشده اند به روحانیون تهمت می زنند ومی گوید اصلاخدایی وجودندارد.
وظیفه من در قبال آنها چیست؟
کد سؤال:1100108
پاسخ:
بسم‌الله الرحمن الرحیم
از رحمتِ خدا نباید ناامید شد: «إِنَّ اللهَ عَلی کُلِّ شَیءٍ قَدیر» (سوره طلاق/ آیه 12) خدا بر هر چیزی قدرت دارد و همین‌هایی که روزگاری، قلبِ پاکی داشته‌اند، امید به برگشتِ این‌ها هست. اما این‌ها اثرِ تبلیغاتِ سوء دشمن است. وظیفه‌ی شما هم این است که با بیانِ رسا و با اخلاق خوب و با ادب و احترام، گذشته‌ی خوبِ این‌ها را یادآوری کنید بر این‌ها. که شما اهلِ نماز بودید و اهلِ بندگی بودید. خوبی‌های این‌ها برایشان بازگو بشود. ناامید هم نباید بود. ما مأمورِ به وظیفه‌ایم نه نتیجه. باید تذکر بدهیم و بگذریم. حالا اثر می‌کند یا نمی کند، به ما مربوط نیست، ولی ما تکلیفِ به گفتن داریم و دنبالِ نتیجه نباید باشیم که این گفتنِ ما مؤثر است یا خیر، آن با خداست.
لذا من پیشنهادم این است که در ایامی که با این‌ها روبه‌رو می‌شوید، با اخلاق و با ادبیات محترمانه، از خوبی‌ها و خصلت‌های خوب گذشته‌ی این‌ها یاد کنید و این‌ها را دعوت کنید به بازگشت به همان خوبی‌های گذشته.
