کد:1400534
بسم الله الرحمن الرحیم
با عرض سلام و احترام و ادب محضر همه‌ی عزیزانی که برنامه‌ی پرسمان مهدوی را دنبال می‌نمایید و تعقیب می‌کنید، یکی از سؤالاتی که عزیزان مطرح می‌کنند این است که: سفیانی کیست؟
سُفیانی، که در روایات، به‌عنوان یکی از علائم حتمیِ ظهور از آن یاد شده که در آن کلام امام علیه‌السلام است که « أَلَا فَمَنِ ادَّعَى الْمُشَاهَدَةَ قَبْلَ خُرُوجِ السُّفْيَانِيِّ وَ الصَّيْحَةِ فَهُوَ كَذَّابٌ مُفْتَر» (كمال الدين و تمام النعمه، ابن بابويه، محمد بن على،ناشر اسلاميه، چاپ تهران، 1395 ق، نوبت دوم، ج2، ص 516). اگر کسی ادعایِ ظهورِ امام زمان را بکند، مشاهده‌ی آمیخته با ظهور، قبل از اینکه این دو جریان اتفاق بیفتد، دروغگوی افترازننده است. قبل از اینکه سُفیانی قیام کرده باشد و فتنه‌گریِ خود را آغاز کرده بود و قبل از اینکه آن صیحه‌ی آسمانی به گوش بشریت رسیده باشد.
خب یکی از علائم حتمی، خودِ شخصِ سفیانی است. سفیانی، در روایات ما ذکر شده که شخصی است که نامش عثمان، فرزند عَنبَسه است و از نوادگان و از نسلِ ابوسفیان است. عثمان بن عَنبَسه که از تبار و نسلِ ابوسفیانی است که مخالفِ پیغمبر بود و شیطنت‌های او در صدر اسلام بر علیه پیغمبر و فتنه‌گری‌هایی که بر علیه رسول الله؛ چه زمانی که پیغمبر در مکه بودند و چه زمانی که رسولِ خدا هجرتِ به مدینه نمودند، هر توطئه‌ای و هر جنایتی و هر اتفاقی که می‌افتاد، دستِ پیدا و پنهانِ ابوسفیان و مکرِ او و ثروتِ او و فکرِ شیطنت‌آمیزِ او در این کارها دخالت داشت.
سفیانی که به‌عنوان یکی از علائم حتمیِ ظهور ذکر شده و در حدیثی، آقا امام صادق می‌فرماید سفیانی از نشانه‌های حتمیِ ظهور است و امام می‌فرماید در آن روایت، از خروجِ قیام سفیانی، از آغاز تا انجام، پانزده ماه بیش‌تر طول نمی‌کشد. در این طی پانزده ماه، جوامع اسلامی را درگیر جنگ و نزاع و کشمکش‌ها و خونریزی‌هایی می‌کند، به بهانه‌ی دینداری و تظاهرِ به دینداری، گروه زیادی از مسلمان‌ها را، عثمان بن عَنبَسه یا سفیانی، فریب می‌دهد.
شروعِ قیام سفیانی از شام آغاز می‌شود و بعد از اینکه منطقه‌ی شام را درگیرِ جنگ‌های خود می‌کند، جنگ را به عراق و سپس جنگ را به منطقه‌ی حجاز می‌کشاند؛ عربستان. و این چند کشور را درگیرِ جنگ و خصومت و نفاق و شقاق می‌کند و بعد از پانزده ماه گسترش جنگ و نفاق، سرانجام به دستِ آقا امام عصر، کشته خواهد شد و به دَرَک واصل خواهد شد.
و در اوصاف لطمه‌هایی که زده می‌شود، داریم که در روایات، در آخرالزمان در منطقه‌ی عراق، و وَخَسْفٍ بِبَغْدادَ، وَخَسْفٍ بِبَلْدَةِ البَصْرَةِ» گودال‌های عمیقی در بغداد و بصره ایجاد می‌شود.
وَشُمُولِ أَهْلِ العِرَاقِ خَوْفٌ لا يَكُونُ لَهُمْ مَعَهُ قَرارٌ (إثبات الهداة: ج3، ص 733، ب 34، ف 8، ح 87). منطقه‌ی عراق را، وحشتی می‌گیرد که آرامش از مردم سلب می‌شود. این‌ها جزء علائمِ آخرالزمانِ قبل از ظهوری است که در عراق اتفاق می‌افتد.
عرض شود که، قرمزی‌هایی و سرخی‌هایی در روایات داریم که در آسمان ایجاد می‌شود که شاید اشاره به همین سلاح‌های خطرناک و مرگباری است که بر علیه انسان‌ها و بشریت، دشمنان فضیلت و انسانیت به کار می‌برند.
بعد از این آشوبی که عثمان بن عنبسه ایجاد می‌کند و از شام، شروع می‌شود و حجاز و عراق را درگیر می‌کند، مقارن می‌شود با ظهور امام زمان و قیام صاحب‌الزمان، و بعد همین عثمان بن عنبسه به دستِ امام عصر به دَرَک واصل خواهد شد.
ان‌شاءالله که شاهد ظهور و درک دولت کریمه‌ی امام زمان باشیم و بتوانیم در آن دولت، منشأ خدمت و همراهی باشیم. والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته.
