کد:1400539
بسم الله الرحمن الرحیم
با عرض سلام و ادب و احترام محضر شما عزیزان بیننده و شنونده‌ی برنامه. در ادامه‌ی پرسمان مهدوی که در خدمت شما عزیزان هستیم، یکی از سؤالاتی که برای بخشی از عزیزان مطرح شده و به ذهنشان خطور یافته این است که: ما چگونه محبت امام زمان را در دلِ خودمان تقویت کنیم؟
ما می‌خواهیم علاقه‌مند به حضرت باشیم، امام زمانمان را دوست بداریم، چه کنیم که این محبت، در وجودِ ما رشد کند و افزایش بیابد؟
قطعاً برای این‌که ما قدرِ چیزی را بدانیم، باید معرفت آن را بشناسیم. ببینید عزیزان، من یک مثال ساده‌ای را عرض کنم. شما یک سکه بهار آزادی را با یک دانه شکلات، بیاورید در برابر دیدگانِ یک فرزند دو ساله. این بچه، کدامش را انتخاب می‌کند؟ آن بچه، چون شناختی از این شیرینی و شکلات دارد ولی شناختی از سکه بهار آزادی ندارد، قطعاً در انتخاب، شکلات را ترجیح می‌دهد چون قدرِ آن سکه را و ارزش آن سکه را نمی‌داند.
ما اگر بخواهیم محبتِ امام زمان را در دلمان تقویت کنیم، اول باید امامِ زمان‌شناس باشیم تا قدرِ این گوهر را بدانیم. امام زمان کیست؟ اساساً نقشِ امام در زندگیِ ما چیست؟ تا قدرِ این نعمت شناخته شود و قدردانی صورت بپذیرد.
من سخنی را از فرمایشات آقا امام رضا تقدیم کنم در این‌که به این حدیثِ امام هشتم من استناد کنم که در مسند امام هشتم این روایت نقل شده (مُسنَد الإمام الرضا) که حضرت می‌فرماید: « اَلْاِمَامُ اَلْاَنِیسُ الرَّفِیقُ » امام، مونسِ همراه و مهربانی است. رفیقِ شفیقی است برای انسان‌ها. بالأخره در آن تنهایی‌ها، در آن عزلت‌ها، در آن مهجوریت‌هایی که گاهی اوقات انسان را رها می‌کنند، امام، انسان را رها نمی‌کند. امام، جایگاهش این‌گونه است.
توصیفِ دیگری که در ادامه‌ی این حدیث، امام رضا می‌فرماید: « وَ الْوَالِدُ الشَّفِیقُ »، امام، پدرِ مهربان است. یعنی برای جامعه‌ی بشری، پدری مهربان است. بشریت را دوست می‌دارد. او امامِ زمان است. او ولیّ عصر است. امام زمان، فقط بر مسلمانان و شیعیان، امامت ندارد؛ او بشریت را ولایت دارد. و نقش امام زمان برای بشریت، نقشِ پدرِ مهربان است.
و نکته‌ی دیگر: « وَ الْاَخُ الشَّقِیقُ » امام رضا می‌فرماید امامِ زمان، مثلِ برادرِ مهربان است. برادری همدل. سه تا توصیف در این سخن برای امام زمان شده است: أنیس و مونسی همراه و دلسوز و مهربان، پدری شفیق و پرعطوفت، و برادری همدل. (مسند الامام الرضا علیه السلام/ ج 1/ ص 69)
خب وقتی که امام با این ویژگی‌هاست و ما این امام را با این ظرفیت و با این عملکرد شناختیم، قطعاً علاقه‌ی ما به این امام، بیش‌تر می‌شود.
ما چرا پدران خودمان را دوست می‌داریم؟ چرا برادران خودمان را دوست می‌داریم؟ هزاران برابر بیش‌تر از محبتی که پدرانِ ما به ما دارند، برادرانِ ما به ما دارند، رفقای ما به ما دارند، امامِ زمان به ما دارد... او پدرِ مهربانِ امّت است. ما بخواهیم محبتِ امام را در دلمان تقویت کنیم، دقت کنیم امام را بهتر بشناسیم.
ان‌شاءالله که خداوند توفیق معرفتِ بهتر و شایسته‌تر را به همه‌ی ما مرحمت کند. توفیقات همه‌ی عزیزان را از خداوند مهربان خواستارم. والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته.
