کد: 1400538
بسم الله الرحمن الرحیم
با عرض سلام و ادب و احترام محضر همه‌ی عزیزانی که برنامه را مشاهده می‌کنند با محوریت سؤالات مهدوی.
یکی از سؤالاتی که به ذهن بعضی از عزیزان خطور می‌کند و مورد پرسش قرار گرفتیم این است که: ما چه کنیم امام زمان از ما راضی باشد؟
خب، بالأخره برای رضایت وجودِ مقدس ولیّ عصر، ما باید ببینیم که، امام چه می‌پسندد. این برمی‌گردد به این‌که، ما یک شناختی را و آگاهی‌ای را و معرفتی را نسبت به امامِ خودمان باید پیدا کنیم. بنده وقتی می‌خواهم خاطرِ کسی را آزرده نکنم و کسی را دلگیر از خودم نکنم، روحیاتِ او را باید بفهمم. بایدها و نبایدهای زندگیِ او را بفهمم و خلاف خواسته‌های او گام برندارم. این، نتیجه‌اش این می‌شود که قطعاً حرکتِ من و اعمالِ من و گفتارِ من، خاطرِ آن فرد را نگران نخواهد کرد.
از نکاتی که ما در روایات تأکید شده که دقت کنید نسبتِ به امام زمانتان، آن، شناختنِ حضرت است. عزیزان، یک دوره مطالعه‌ای نسبت به زندگیِ امام زمان و خواسته‌های معصومین و رضایت معصومین کجا فراهم شود، در یک حدیثی امام صادق علیه‌السلام می‌فرماید: هر کسی که ما را دوست می‌دارد، در سه جا باید دنبال ما بیاید. یعنی از ما تبعیّت کند و پیروی کند. قطعاً در این موارد اگر کسی پیروی کرد، محبوبیتِ نزدِ ائمه برایش ایجاد می‌شود.
حضرت فرمود: « َإِنَّ مِنْ شَأْنِنَا الْوَرَعَ » ما خاندانی هستیم که مظهر پاکی هستیم.
قطعاً اگر بخواهیم امام زمان از ما راضی باشد، ما باید پاک زندگی کنیم، چون پاک‌ترین انسان، امروز روی کره‌ی زمین، امام عصر است. و پاکان‌اند که محبوبیت برایشان ایجاد می‌شود نزدِ امام زمان. حضرت فرمود: «فَإِنَّ مِنْ شَأْنِنَا الْوَرَعَ» ما خاندانی هستیم که مظهر پاکی هستیم و انتظار داریم کسانی که ما را دوست می‌دارند، به پاکی زندگی کنند. از گناه و مظاهرِ معصیت، خودشان را دور نگه دارند.
و این را اشاره‌ای کنم که عزیزان، اسلام، با زندگی کردن و خوب زندگی‌کردن مخالف نیست؛ اسلام آمده تا زندگیِ بهتر را ارائه کند. اما اسلام، با نافرمانیِ خدا و با گناه، با بیگانگیِ با فضائل اخلاقی مخالف است.
دومین نکته‌ای که امام صادق می‌فرماید: « وَ الِاجْتِهَادَ » ما خاندانی هستیم که مظهر کوشش و تلاشیم. انتظارِ ما این است که آن‌هایی که ما را دوست می‌دارند، این‌ها هم تلاشگر باشند و خستگی‌ناپذیر باشند. ما در هر بخشی، در هر قسمتی، در هر جایگاهی که در جامعه نقش داریم و مؤثریم، این روحیه‌ی جهادگری و تلاش و پرکاربودن را از دست ندهیم.
قطعاً این حالت در انسان‌ها سبب می‌شود که محبوبیت نزدِ اولیاء الهی برای آن‌ها رقم می‌خورد. از این ظرفیت‌ها، فرصت‌ها، امکانات، تا هستیم، بهره‌ی کافی را ببریم. تا هستیم، استفاده‌ی جامع را بکنیم.
و سومین نکته، امام صادق می‌فرماید: «وَ أَدَاءَ الْأَمَانَةِ إِلَى الْبَرِّ وَ الْفَاجِرِ»( مستدرک الوسائل ج14 ص11) ما خاندانی هستیم که مظهر امانتداری هستیم. ما دوست می‌داریم کسانی که امانتدارند. ائمه، چون خود امانتدارند (وَ الَّذِينَ هُمْ لِأَماناتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ راعُونَ) (سوره مؤمنون، آیه 8)، این‌ها امانتداری را هم دوست می‌دارند. یعنی انسان‌ها از ظرفیت‌هایی که در اختیار آن‌ها قرار گرفته؛ چه ظرفیت‌های فردیِ ما که، چشمِ ما، زبانِ ما، دستِ ما، وجودِ ما، سلامتیِ ما، لحظه به لحظه‌ی عمر ما، این‌ها امانتِ الهی است، و چه ظرفیت‌هایی که خارج از وجودِ ماست؛ ثروتِ ما، خانه‌ی ما، مرکبِ ما، وسیله‌ی نقلیه، امکاناتی که در جامعه با آن‌ها مواجه هستیم، موقعیت‌هایی که برای ما رقم می‌خورد، ریاست‌ها، فرصت‌ها، و ... این‌ها همه امانت است. از این‌ها، آن‌گونه استفاده کنیم که نگاهمان، نگاهِ امانت باشد و نگاهِ مالکیت نباشد. قطعاً وقتی نگاه، نگاهِ امانت شد، ما از این ظرفیت‌ها و از این فرصت‌ها، کمال بهره‌برداری و استفاده را خواهیم کرد.
پس اگر ما بخواهیم امام زمان از ما راضی باشد، باید به‌گونه‌ای عمل کنیم که امام زمان، آن را رضایت دارد و می‌پسندد، و رضایت معصومین در دوریِ از گناه، تلاش و کوشش و خستگی‌ناپذیر بودن و امانتداری است.
توفیقات همه‌ی عزیزان را از خداوند منّان خواستارم. والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته.
