بسم الله الرحمن الرحیم

اولا که ما از خدا حاجتمان را می‌خواهیم و بنا نیست که خدا آنچه ما بخواهیم انجام دهد ،خدا آنچه را مصلحت ماست انجام می‌دهد. خدا به حضرت داود فرمود یا داود «ترید و اُرید»[1] تو یک چیزی می‌خواهی و من یک چیزی می‌خواهم ولی آنچه می‌شود که من می‌خواهم. مثَل ما در پیشگاه پروردگار مثل بیماری است که به طبیب حاذق مراجعه می‌کند، می‌گوید من از این داروها خوشم می‌آید، فلان دارو را برایم بنویس، فلان دارو! دکتر می‌گوید اصلا این داروها ضرورتی ندارد برای شما. حالا شما از طعم این دارو را خوشت می‌آید، مزه‌ی این دارو را پسند می‌کنید، ولی این داروها بدرد شما نمی‌خورد. شما داروهایت چیز دیگری است، داروهایی را هم توصیه می‌کند که این مریض نمی‌پسندد، یا تزریق است یا داروهای تلخ است. این بیمار می‌گوید اقای دکتر را من قبول ندارم چون آنچه من گفتم نکرد!

می‌گویند که دکتر نباید آنچه را مریض می‌گوید را انجام دهد، دکتر باید به تشخیص خودش عمل کند. خدا به تعبیر امام صادق طبیب انسانهاست. خدا طبیب کاملی است که هرچه مصلحت می‌داند عمل می‌کند، نه هر چه بشر می‌خواهد. ایشان انتظار دارد که هر چه را می‌خواهد خدا بگوید چشم. خوب این از خدا دارد می‌خواهد، خدا هم مصلحت نمی‌داند. و لذا این تردید ایشان تردید بی‌اساسی است، و تا الان هم که کارشان نشده، ازیَد از خدا خواسته، این لطف الهی است.

اسرار ازل را نه تو دانی و نه من، وین حرف معما را نه تو خوانی و نه من

مقدراتی است که ما بی‌خبریم از آن مقدرات؛ و در لطف و محبت خدا هیچگونه تردیدی ایشان به خودش راه ندهد.

ـ زیارت صد لعن و صد سلام را هم بفرمایید

بله زیارت عاشورا با صد لعن و صد سلام بسیار مجرّب است، مداومت به ذکر صلوات، دائم الوضو بودن، و ذکر حسبی الله را گفتن بسیار کارساز است.

[1] تحف العقول ص374