بنده حس بسیار بدی نسبت به بدی هایی که دیگران از جمله مادربزرگم نسبت به من داشته اند، دارم و هرگاه یادم می آید بسیار ناراحت می شوم، راه حل چیست؟
برای برطرف شدن این حس لقمان به فرزندش گفت فرزندم دو چیز را فراموش نکن، دو چیز را هم فراموش کن. خدا و مردن یادت نرود، بدی‌های مردم به خودت و خوبیهای خودت به مردم را از یاد ببر.
این آقا با این وضعیتی که دارد چون بدی دیگران را فراموش نمی‌کند، کینه‌ای شده. هر وقت یادش می‌آید می‌شود مثل اسپند روی آتش، این بدی را باید فراموش کند، اینها را هی تکرار نکند، تداعی نکند برای خودش. بلکه آنچه نباید از یاد ببرد، آن خوبیهای او به خودش است، آن خوبیهای مادر بزرگ را فراموش نکند که اگر مادربزرگ نبود مادرش نبود، مادرش نبود این نبود! این وجودش وابسته به وجود مادر بزرگ است. امام سجاد می‌فرماید اگر پدران و مادرانتان نبودند شما نبودید و هر جا برسید اصلتان از پدر و مادرانتان است. حتی بداخلاق هم باشند، ما وظیفه نداریم که بدی پدر و مارد و بزرگترهای خودمان را با بدی جواب بدهیم. در روایت داریم که اگر بدی را با بدی جواب دهید تایید می‌کنید کار بد را. دیگر نمی‌توانید بگویید کار بد در حق من اتفاق افتاد، چون خودمان هم با بدی جواب دادیم.
کد: 1399530
