آیا رسم لباس مشکی پوشیدن که در روایات از آن نهی شده، در ایام عزا و حزن سندیت دارد؟
حالا این است که لباس مشکی لباس حزن و اندوه است. در حالات امام صادق داریم که حضرت در ایام عزا و سوگواری لباس رنگ نخودی می‌شیدند، که در روایت هم داریم بعنوان لباسی که در حزن پوشیده. اما این لباس مشکی یک سنتی است که بین شیعیان رواج پیدا کرده، و سنت بدی هم نیست. چون رنگ مشکی است، بعنوان آثار حزن، یک عرفی است که عرف بدی هم نیست. بالاخره گرچه لباس مشکی پوشیدن، غیر از امور واجب یا مستحسنات شرعیه کراهت دارد. یک وقتی کسی در خانه خودش لباس مشکی پوشیده بدون جهت، این کراهت دارد ،یا در انظار عموم لباس مشکی بپوشد این کراهت دارد. اما همین لباس مکروه یک جاهایی امتیازاتی پیدا می‌کند که فقها اشاره کردند کراهت لباس مشکی برای عزای امام حسین برداشته شده، هیچ مکروه نیست، بلکه فضیلت هم هست، چون یک نوع اظهار ادب است. در کلام امام صادق است که شیعیان ما از زیادی آب و گل ما خلق شدند. نشانه‌ی شیعه این است که در ایام حزن ما محزونند و در ایام سرور ما مسرورند. «یفرحون لفرحنا و یحزنون لحزننا»[1] یا مثلا همین رنگ مشکی اگر برای حجاب زن باشد، و پوشش زن باشد بعنوان چادر و حجاب، این اشکالی ندارد ولی یک امر واجب است. آن رجحان امر واجب آن را می‌پوشاند. ولی بصورت متعارف بدون ضرورت داشتن، بله لباس مشکی پوشیدن یک امر مکروهی است. ولی اینها می‌آیند این مرجحات شرعیه مثل حجاب ،عزاداری سیدالشهدا، اینها پوشش می‌دهد این کراهت را.
[1] الخصال ج2 ص635
کد:1399434
