• داستان

رسول­الله می­فرمايد که: «قُرَّاءُ الْقُرْآنِ‏ ثَلَاثَةٌ»[1] قاريان قرآن سه دسته هستند يعنی سه گروه، آن­هايي که قرآن می­خوانند: «رَجُلٌ قَرَأَ الْقُرْآنَ»[2] بعضی­ها قرآن را می­خوانند: «فَاتَّخَذَهُ بِضَاعَةً»[3] اين خواندن را وسيله برای درآمد قرار می­دهد نعوذ بالله: «وَ اسْتَدَرَّ بِهِ الْمُلُوكَ»[4] می­خواهد خودش را به مسئولين نزديک کند، آقای فلانی خوشش بيايد، آقای مسئول به به بگويد اصلاً خواندنش برای اين­که نزد اين­ها جايگاه پيدا کند اين خيلی بد است: «وَ اسْتَطَالَ بِهِ عَلَى النَّاسِ»[5] مردم را به سمت خودش متوجه کند، من بخوانم صوت زيبايي که همه بگويند به به: «وَ رَجُلٌ قَرَأَ الْقُرْآنَ فَحَفِظَ حُرُوفَهُ وَ ضَيَّعَ حُدُودَهُ»[6] بعضی­ها هم قرآن می­خوانند کاری ندارند، کاری ندارند که حالا ديگران بشنوند نشنوند در خانه خودش می­خواند قرآن را صحيح می­خواند

• نکات

اين نگاهی اشتباهی که بعضی­ها تصورشان بر اين است که تبليغ فقط کار يک گروه خاص است بله يک گروه خاص آمدند اهتمام ورزيدند تبليغ می­کنند ولی پيغمبر فرمود: «كُلُّكُمْ‏ رَاعٍ‏ وَ كُلُّكُمْ‏ مَسْئُولٌ عَنْ رَعِيَّتِه‏»[1] همه وظيفه داريد کارگرش بايد حرف بزند، مديرکلش بايد حرف بزند، مکانيکش بايد حرف بزند، اين امر به معروف و نهی از منکر که می­گويند نظارت ملی يعنی همه همديگر را کمک کنند در سلامت جامعه اگر اين اتفاق نيفتاد می­شود همين وضعی که شما می­بينيد جامعه يک وقت می­بينيد از نظر اخلاقی پسرفت می­کند ما يک­جاهايي هم که می­بينيم بعضی­ها فاصله گرفتند تذکر بدهيم سخن بگوييم راهنمايي کنيم بالاخره در جايگاه خودمان که هستيم حرف­ ما را شايد دو نفر بشنوند می­پذيرند زير مجموعه ما اين­ها را فراموش نکنيم.

[1] جامع الأخبار(للشعيري) ص119.

• نکات

✂️ بررشی از سخنرانی استاد حدائق روز شنبه 5 شهریورماه 1403 / مهدیه بزرگ شیراز

• نکات

✂️ بررشی از سخنرانی استاد حدائق روز جمعه 4 شهریورماه 1403 / مهدیه بزرگ شیراز

• نکات