رسولالله میفرمايد که: «قُرَّاءُ الْقُرْآنِ ثَلَاثَةٌ»[1] قاريان قرآن سه دسته هستند يعنی سه گروه، آنهايي که قرآن میخوانند: «رَجُلٌ قَرَأَ الْقُرْآنَ»[2] بعضیها قرآن را میخوانند: «فَاتَّخَذَهُ بِضَاعَةً»[3] اين خواندن را وسيله برای درآمد قرار میدهد نعوذ بالله: «وَ اسْتَدَرَّ بِهِ الْمُلُوكَ»[4] میخواهد خودش را به مسئولين نزديک کند، آقای فلانی خوشش بيايد، آقای مسئول به به بگويد اصلاً خواندنش برای اينکه نزد اينها جايگاه پيدا کند اين خيلی بد است: «وَ اسْتَطَالَ بِهِ عَلَى النَّاسِ»[5] مردم را به سمت خودش متوجه کند، من بخوانم صوت زيبايي که همه بگويند به به: «وَ رَجُلٌ قَرَأَ الْقُرْآنَ فَحَفِظَ حُرُوفَهُ وَ ضَيَّعَ حُدُودَهُ»[6] بعضیها هم قرآن میخوانند کاری ندارند، کاری ندارند که حالا ديگران بشنوند نشنوند در خانه خودش میخواند قرآن را صحيح میخواند
اين نگاهی اشتباهی که بعضیها تصورشان بر اين است که تبليغ فقط کار يک گروه خاص است بله يک گروه خاص آمدند اهتمام ورزيدند تبليغ میکنند ولی پيغمبر فرمود: «كُلُّكُمْ رَاعٍ وَ كُلُّكُمْ مَسْئُولٌ عَنْ رَعِيَّتِه»[1] همه وظيفه داريد کارگرش بايد حرف بزند، مديرکلش بايد حرف بزند، مکانيکش بايد حرف بزند، اين امر به معروف و نهی از منکر که میگويند نظارت ملی يعنی همه همديگر را کمک کنند در سلامت جامعه اگر اين اتفاق نيفتاد میشود همين وضعی که شما میبينيد جامعه يک وقت میبينيد از نظر اخلاقی پسرفت میکند ما يکجاهايي هم که میبينيم بعضیها فاصله گرفتند تذکر بدهيم سخن بگوييم راهنمايي کنيم بالاخره در جايگاه خودمان که هستيم حرف ما را شايد دو نفر بشنوند میپذيرند زير مجموعه ما اينها را فراموش نکنيم.
[1] جامع الأخبار(للشعيري) ص119.
✂️ بررشی از سخنرانی استاد حدائق روز شنبه 5 شهریورماه 1403 / مهدیه بزرگ شیراز
✂️ بررشی از سخنرانی استاد حدائق روز جمعه 4 شهریورماه 1403 / مهدیه بزرگ شیراز
✂️ بررشی از سخنرانی استاد حدائق روز شنبه 5 شهریورماه 1403 / مهدیه بزرگ شیراز