امام صادق(ع) می‌فرماید: «اگر برای ازدواج هیچ اثری نبود جز این‌که انسان ماندگار شود به این معنا که فرزندی از او می‌ماند و نام او را زنده نگه می‌دارد کافی بود.» مخصوصاً اگر اولاد خوب تربیت شود.
به آن‌هایی که کار خیر انجام می‌دهند می‌گویید خدا پدر و مادرت را رحمت کند. اگر آن پدر ازدواج نمی‌کرد و اولادی پیدا نمی‌کرد و امروز این اولاد نبود از آن پدر یادی نمی‌شد.
جاوید هر آنکه در تبارش باشد خلفی به یادگارش
رسول خدا می‌فرماید انسان‌ها وقتی می‌میرند کاملاً ارتباطشان با دنیا قطع می‌شود جز در سه جا:
1-«وَلَدٌ صَالِحٌ یَدعُوا لَهُ» اولاد شایسته‌ای از او بماند که رفتار آن اولاد دعا و طلب مغفرت برای این پدر و مادر شود. این فرزند سبب ترقی والدین و اجداد او در عالم برزخ می‌شود.
2-«عِلمٌ یُنتَفَعُ بِهِ» اگر کسی دانشی از او بماند که دیگران از آن استفاده کنند.
3-«صَدَقَةٌ جَارِیَةٌ»
اسلام کوچه بن‌بست ندارد. اگر کسی گفت خدا به من اولاد نداد به او می‌گویند راه، بسته نیست. بالاخره در یکی از این دو جا کار کرده‌اید؛ یا دنبال علم و دانش بوده‌اید یا ثروت. که از هر کدام آثاری از خود بجا بگذارید.
