مردم کوفه یک سال آمدند خدمت امیر المومنین(ع) گفتند آقا امسال باران نیامده صحراها خشک، مرتع‌ها، مزارع دارد آسیب می بینند. وقتی اظهار گلایه کردند آقا خطاب کردند به امام حسین(ع) گفتن بابا برخیز دعا کن باران بیاید.
ای حسینی که به دعای تو باران آمد اما آب را به رویت بستند، نفس شما سیراب می کرد عالمیان را و آدمیان را
می گویند تا دعای امام حسین(ع) تمام شد ابرها فضای آسمان کوفه را پوشاند چنان باران نافعی گرفت که بعضی از افراد اطراف کوفه آمدند گفتند تمام این دره‌ها، جوی‌ها و نهرها پر از آب شد
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
الَلَّهُمَّ مُعْطی الْخَیراتِ
پروردگارا! ای بخشنده خیر و نیکی ها
وَ مُنْزِلَ الْبَرکاتِ،
و فرستنده برکات!
ارْسِلْ السَّماءَ عَلَینا مِدْراراً
ما را از باران آسمان سیراب کن
وَ اسْقِنا غَیثَاً مِغْزاراً
و باران فراوان بر ما بفرست.
واسِعَاً غَدَقَاً
فراگیر، انبوه
مُجَلَّلًا سَحّاً
پر وسعت، ریزان
سُفُوحاً ثَجّاجاً،
روان و شکافنده زمین های خشک و تشنه
تُنَفَّسُ بِهِ الضَعْفُ مِنْ عِبْادِک
که به وسیله آن دست بندگان ناتوانت را بگیری
وَ تُحْیی بِهِ الْمَیتَ مِنْ بِلادِک
و زمین های مرده را زنده سازی
آمین یا رَبِّ الْعالَمِین
آمین رب العالمین
