امام صادق میفرماید «مَن حقَّر مومناً لقلَّةِ مالِه»[1] اگر کسی مومنی را تحقیر کرد بخاطر کمی ثروت و مالش «حقَّره الله» خدا تحقیرش میکند. حالا چون پول داری و چون خانهات یک جای بهتری است و این بیچاره خانهاش یک جای ضعیفتری است، ماشین شما یک ماشین دیگر است، ماشین او یک ماشین دیگر است، تحقیر نکنید. امام صادق میفرماید این حالت تحقیر برای کسی که تحقیر کرده پیوسته میماند نزد خدا تا اینکه این طرف برود نزد او و فروتنی کند و عذرخواهی کند برگردد. آثار میماند! اینها یک اثر وضعی است که من میگویم نمیدانم بیتوفیقی من بیمعنویتی من از کجا سرچشمه گرفته! ریشه را باید پیدا کرد.
در جای دیگر رسول الله میفرماید «مَن أذَلَّ مومناً أذَلَّه الله»[2] اگر کسی مومنی را ذلیل کرد خدا ذلیلش میکند. مومنی را خار کرد خدا خارش میکند. مومن! مومنی با مومنی دیگر با تندی و پرخاش برخورد کرد و مومن را سبک کرد این منتظر باشد که به نکبت اینکار گرفتار شود مگر اینکه قبل از مجازات برگردد و توبه کند و جبران کند و اصلاح کند.
[1] مشکاة الانوار فی غررالاخبار ص59
[2] امالی شیخ طوسی ص182