در زیارت‌ها، هرچه خوب برای خودتان می‌خواهید، اول برای دیگران بخواهید. ایثار در دعا، می‌آورد شما را سرِ خط. خودخواهی در دعا کردن هم می‌روید تهِ خط.
مریض داری؟ مریض‌ها را دعا کن. نگرانِ جوانت هستی، جوان‌ها را دعا کن. عاقبت بخیری می‌خواهی؟ اول دیگران را دعا کن. از تو غافل نمی‌شود خدا. اول به خودت می‌دهند.
لذا روی همین اصل هم اگر انسان به خودش توجه داشته باشد و دلسوزِ خودش باشد، باید اول دیگران را دعا کند. همان سیره‌ای که در روش و منش حضرت زهرای مرضیه، امام مجتبی نقل می‌کند که شبی تا به سحر، مادر مشغول مناجات، راز و نیاز بود. همه را یاد کرد. امام حسن می‌فرماید من دیدم از اهلِ منزل، مادر چیزی نگفت. گفتم: مادر! همه را یاد کردی، اهل منزل چه شد؟ فرمود: یا بُنَیَّ الجار ثُمَّ الدّار...
این روش اولیاء است که ان‌شاءالله درس بگیریم و بتوانیم در این مسیر، این‌گونه باشیم.
