کسی که بر دوستی خاندان رسالت بمیرد اینها را دوست داشته باشد و بمیرد، شهید مرده،
این که بعضی‌ها می‌گویند در باب شهادت بسته است من بارها گفته‌ام این طور نیست، در باب شهادت باز است یکی‌اش همین رفاقت است.
مؤمن! تو آن‌گونه باش که محب واقعی باشی، بمیری، شهید رفتی پاداش شهادت به تو می‌دهند بله شهید به معنای کامل و اتمش شهید در جبهه جنگ است. اما یک عده هم هستند از فیض شهادت بهره مند می‌شوند ما داریم اگر کسی منتظر واقعی امام‌زمان (عج) باشد و بمیرد با این حالت انتظار شهید مرده
خوب این محبت چیست؟ آیا محبت همین است که بگوییم امیرالمؤمنین(ع) دوست می‌داریم؟ حضرت زهرا(س) را دوست می‌دارم؟ بعد یک شب عروسی عوض بشویم؟ با یک سفر خارج از کشور نماز یادمان برود؟ این محبت است؟ حدود محبت چیست؟ به‌صرف اینکه بگوییم آقا یک زیارت جامعه بخوانیم و دعای عهدی بخوانیم و زیارت عاشورا این کفایت است؟ این می‌شود گفت محبت؟
این حدیثی که از پیغمبر (ص)، فاطمه معصومه (س) از عمه‌های خودش نقل می‌کند ناظر به همین است، محبت خاندان رسالت یعنی محبت کامل، نه فقط با زبان نه فقط در قلب در عمل هم ما نشان بدهیم که اینها رو دوست می‌داریم؛ یعنی عاشق اینها هستیم من زندگی‌ام درآمدم کارم درون خانه‌ام رفتارم معاشرتم گویای این باشد که من شیعه علی بن ابی‌طالب(ع) هستم. شیعه بودن را در رفتار و اعمالمان نشان بدهیم این می‌شود محبت واقعی و محبت کامل
