رسولالله به امیرالمؤمنین فرمود یا علی! به خدا سوگند، اگر یک نفر را به خدا آشنا کنی، وَ أیمُ الله لَأَن یَهدی اللهُ علی یَدَیکَ رَجُلاً»، این را زمانی پیغمبر به امیرالمؤمنین فرمود که حضرت عازمِ یمن بود برای تبلیغ اسلام در یمن.
«لأَن یَهدی اللهُ علی یَدَیکَ رَجُلاً» اگر یک نفر را توانستی با خدا آشنا کنی، ثوابش از هر چه خورشید بر او طلوع میکند و غروب میکند، بیشتر است.
مردم! یک نفر را در راه آوردن، از کلِ کرهی زمین باارزشتر است. کاری از این باثوابتر و پرثوابتر را وقت نمیگذاریم.
- آقا من یک سؤال اعتقادی دارم.
- وقتش نیست. برو از یکی دیگر بپرس.
از بابایش میپرسد؛ بابا! یا سوادش را داری یا نداری. اگر نداری، وقت بگذار و بگو: بابا جان! این سؤالی که تو پرسیدی، من نمیدانم ولی تو را میبرم پیشِ کسی که در این مسائل مسلط است و از او بپرس.
بله، بنا هم نیست که ما همه چیز سرمان بشود. بنده، در رشتهی خودم تخصص دارم. بنده اگر مریض شدم، باید نظرِ پزشک را ببینم چیست. بنده، فرزندم اگر بیمارِ جسمی شد، میگویم: فرزندم، وقت میگذارم و تو را میبرم پیشِ دکتر و هر چه او گفت، عمل کن. اگر فرزندم مشکل اعتقادی و بیماریِ اعتقادی پیدا کرد، وقت بگذارم و او را ببرم پیشِ یک عالِم و طبیبِ روحانی، که حرفش را بزند و جواب هم بگیرد. ولی این کار را نمیکنیم... این وقت را نمیگذاریم... «خَیرٌ لَکَ مِمّا طَلَعَت علَیهِ الشَّمس وَ غَرَبَت وَ لَکَ وَلاؤُهُ یا علیُّ» (الکافی: 5/28/4). چه منفعتی از این بالاتر و چه کاری از این پرسودتر! در نظامِ خلقت، هیچ کاری به پایِ این نمیرسد.