شیطان را، خدا وقتی آفرید، به نیکی آفرید. شیطان در کارنامه‌ی زندگی‌اش، در برخی از نقل‌ها دارد که سی و شش هزار سال عبادت کرد.
آقا، چند سال زندگی کرده‌ای؟ چند سال عبادت کرده‌ای؟ حتی ناخن‌کوچکِ شیطان هم در عبادت، نمی‌شوی.
خدا نکند عبادت، کسی را مغرور کند. شیطان آمد در طرازِ ملائکه‌ی کرّوبیین. لذا بعضی‌ها می‌گویند که شیطان، ملائکه بود. ولی شیطان، جن است. خودِ شیطان هم گفت «خَلَقتَنی مِن نار»: من از آتشم. ولی ملائکه از نور هستند.
خب شیطان وقتی تمرّد کرد و سی و شش هزار سال عبادت را استکبار ورزید. به خدا عرض کرد: خدایا، آدم را سجده نمی‌کنم چون آدم از خاک است و من از آتش هستم و من از خاک، بهترم.
شیطان نگفت من خدا را عبادت نمی‌کنم؛ بلکه گفت من آدم را سجده نمی‌کنم. وإلّا خدا را که سجده می‌کرد. خطاب شد که تو رجیم و رانده شده هستی و مطرودی. گفت: خدایا به من فرصت بده. خطاب شد: ما تا یومِ معلوم به تو فرصت می‌دهیم. «یومِ معلوم» منظورش قیامت نیست؛ بلکه آن را، فقط خدا می‌داند. عصرِ ظهور است، آمدنِ حضرت است، چه زمانی بعد از ظهور است، هیچ کدام مشخص نیست. خدا یک مقطعی را به شیطان فرصت داد.
می‌گویند وقتی دوزخی‌ها در جهنم قرار گرفتند، شیطان را می‌بینند. اعتراض‌ها بلند می‌شود: خدا لعنتت کند، ما را جهنمی کردی، دست از سرِ ما برنداشتی، وسوسه‌های تو ما را به اینجا کشاند و ...
شیطان هم گوش می‌کند و می‌گوید: من در محضر خدا دو تا جمله حرف زدم. می‌گویند یک منبری از آتش برپا می‌کنند و شیطان می‌رود روی منبر. می‌گوید: مردم! خدا برای هدایتِ شماها، صد و بیست و چهار هزار پیغمبر فرستاد و دوازده حجت معصوم. کتاب‌های آسمانی هم نازل شد. آن‌ها حرف می‌زدند و من هم این طرف، وسوسه می‌کردم. شما حرفِ صد و بیست و چهار هزار پیغمبر و بیش از یکصد کتاب آسمانی و عقل که حجّتِ خدا بود و در وجودِ شما بود، همه را گذاشتید کنار و دنبالِ من آمدید. خودتان مقصّرید.
شیطان را اگر خدا خلق کرده، آن طرفش را هم ببینید. آن روی سکه را هم ببینید. البته ما همه امیدواریم به لطف اهل‌البیت، امام صادق فرمود قیامت، ما دستِ شیعیانمان را می‌گیریم و همه را می‌بریم بهشت. اما، اما، اما،...
این «اما» را بشنوید. آقا فرمود اگر شیعه‌ای گنه‌کار، از زمانی که جان می‌دهد تا زمانی که او را به محشر می‌آورند، دستِ ما کوتاه است؛ تسویه‌اش می‌کنند؛ یک حالِ جدّی به او می‌دهند موقعِ مردن. قبرش، عالمِ برزخش، می‌شود مکافات... دیگر آن زمانی که این را می‌آورند به محشر، آن‌جا دیگر تسویه شده و اهل‌البیت ورود می‌کنند. آقا فرمودند: والله، حتی یک هم از شیعیان ما، جهنم نمی‌روند. ما به دادِ این‌ها می‌رسیم ولی برزخشان را باید جواب پس بدهند اگر گناه کرده‌اند.
