این دو نوع انحراف ما امروز در جامعه کم و بیش مشاهده می‌کنیم. از یک طرف می‌بینیم بعضی‌ها افراط می‌کنند در این‌که ما ائمه را دوست می‌داریم ولی در انجام واجباتشان سستی می‌ورزند.
از آن طرف هم ما متأسفانه شاهدیم امروز مثل این جماعتِ منحرفِ داعش، که این‌ها می‌گویند فقط عبادت؛ همین شعاری که در صفّین داده شد: «کفانا کتاب الله» یا این‌که «قرآن برای ما کافی است» و ما دیگر نیازی به امیرالمؤمنین و نیازی به ولایت نداریم.
این هم اشتباه است. امروز ما این نغمه‌های شوم را از حلقوم بعضی منحرفین می‌شنویم که: آقا شما نمازت را بخوان، قرآنت را هم بخوان و کاری به پیغمبر و اهل‌البیت هم نمی‌خواهد داشته باشی و شما فقط بندگیِ خدا بکنید.
امام رضا، هر دو نگاه را رد می‌کند؛ هم آن نگاهی که به عشق اهل‌البیت و ارادت به اهل‌البیت واجباتمان را انجام ندهیم و تکالیفمان را ترک کنیم. این خوب نیست. و هم آن نگاهِ دومی که ما به اعتبارِ این‌که عبادت و بندگی به جا می‌آوریم دیگر کاری به اهل‌البیت نداشته باشیم. حضرت می‌فرماید این دو باید در کنار هم باشد تا ما را به شاهراه هدایت و سعادت برساند.
