بعضی‌ها خدا را در عمل فراموش کرده‌اند. می‌گویند: چرا خدا جوابمان را نمی‌دهد؟! یک وقت یک خواهرِ محترمه‌ای به ما مراجعه کرد و شروع کرد گلایه‌کردن که خدا ما را رها کرده، خدا ما را فراموش کرده و ایراد گرفتن و خدا جوابمان را نمی‌دهد و ...
گفتم خواهر محترمه، من مطلّع از وضع زندگیِ شما و نظر شما و عقیده‌ی شما نیستم. اما در حدی که الآن یک چیزی فهمیدم می‌خواهم به شما بگویم. شما خودت حرف خدا را گوش نکردی، می‌خواهی خدا حرف تو را گوش کند؟ گفت: کجا من حرف خدا را گوش نکردم؟ گفتم: همین پوشش شما، این پوششی که تو برای خودت درست کرده‌ای و الآن داری در شهر می‌گردی، نافرمانیِ خداست. این حجابِ تو را خدا تأیید می‌کند؟ تو با مویی نمایان و چهره‌ای آرایش کرده آمده‌ای بیرون از خانه و بعد دَم از خدا می‌زنی؟!
ما اگر می‌گوییم خدا، ببینیم خدا از ما چه انتظاری دارد. تا حرف می‌زنیم می‌گویند: مگر همه‌ی دین، حجاب است؟ می‌گوییم: نه، بخشی از آن حجاب است. بخشی از آن نماز است، بخشی از آن حلال‌خوری است. ما اطاعت کردیم که اطاعتمان نکردند؟!...
