در تقدم نسبت به بندگیِ خدا و پذیرش رسالت الهی، در عالم اسلام، ما نظیر امیرالمؤمنین را کسی نداریم. این در مصادر اهل سنّت هم ذکر شده؛
گرچه حالا بعضی‌ها آمده‌اند حق را نادیده بگیرند و کسِ دیگری را نام می‌برند. یکی اِشکالی می‌کنند. مرحوم شیخِ مفید اعلی‌الله مقامه، از کتب اهل سنّت، واژه‌هایی را در روایاتی که خودِ بزرگانِ اهلِ سنت ذکر کرده‌اند: «أوّلُهُم اسلاما»، «أَوَّلُهُم ایمانا»، «أوَّلُ مَن آمَنَ»، «أوَّلُ مَن أسلَمَ» این‌ها در روایاتی است که خودِ اهلِ سنّت نقل کرده‌اند. یک اِشکالی ابن تیمیه می‌گیرد که من هم اینجا یک پاسخی و اشاره‌ای بکنم. ابن تِیمیه یکی از علمای اهل سنت است می‌گوید که اگر علی بن ابی‌طالب اسلام آورده، یک آقازاده‌ی 10 ساله‌ای، سنِ تکلیف نداشته! این اسلامش، به اعتبارِ این‌که تکلیف نداشته، پذیرفته نیست یا آن وجاهتِ پذیرشِ اسلامِ مکلّفین را ندارد. تکلیفی نداشته علی بن ابی طالب. بعد هم قیاس می‌کند که بله، آن‌هایی که اسلام آوردند و مکلّف بودند و نام هم می‌برد لذا علی بن ابی‌طالب اسلامش در سنینِ قبل از تکلیفی بوده که ارزش و رجحان اسلامِ آن‌هایی که مکلف بوده‌اند نداشته است. این حرف، حرفِ عبث و بیهوده‌ای است. مگر عیسی در قنداقه پیغمبر نشد ابن تیمیه؟! مگر پیغمبر نمی‌فرماید عیسی در قنداقه فرمود: «آتانِیَ الکِتاب وَ جَعَلَنی نَبیّا» (): من پیغمبرم. خدا عیسای در گهواره را پیغمبر کرد! اسلام آوردنِ امیرالمؤمنین قبل از سنِ تکلیف، محلِ بحث و اعتراف ولی اقرارِ به نبوّت حضرت عیسی در گهواره، شما حرف روی آن نداری و حال آن‌که مقام امیرالمؤمنین کجا و انبیاء کجا؟! انتساب مقام امامت و ولایت، شایستگی‌اش به امرِ خداست؛ به سن و سال نیست!
