این تعبیر غلطی است که بعضی‌ها دارند و می‌گویند فرزندان ما باید به چشم خار باشند و به دل عزیز باشند، این حرفِ صد درصد غلطی است. اسلام می‌فرماید فرزندانتان به چشم «عزیز»، به قلب «عزیز»، در رفتار «عزیز»، فرزندانتان، احساس کنند شما این‌ها را دوست می‌دارید.
پیغمبر، وقتی امام حسن و امام حسین در حدیث کساء اجازه‌ی ورود به این‌ها می‌دهند که بیایند تحت کساء و عبا قرار بگیرند؛ «وَ عَلَیکَ السَّلام یَا قُرَّةَ عَینِی وَ یا ثَمَرَةَ فُؤادِی» سلام بر تو ای روشنایی چشمم؛ ای میوه و ثمره‌ی دلم.
بارها پیغمبر به حضرت زهرا فرمود: پدرت به قربانِ تو باد.
خب این ادبیاتِ پیغمبر را در زندگی به کار ببریم.
بله، حالا یک کسی می‌گوید دخترهای ما که حضرت زهرا نمی‌شوند! می‌گویم: شما هم پیغمبر نمی‌شوید! خب این سرِ قضیه را هم ببینید! ولی ما می‌توانیم از پیغمبر الگو بگیریم یا نه؟ زبان را تأدیبِ به خیر بدهیم؟
امروز دانشمندان روان‌شناس عالم می‌گویند ادبیات زیبا، انرژی مثبت می‌دهد.
