یکی از اصول ارزشمند تربیتی در کانون خانواده، پیغمبر فرمود پدرها! چیزی نگویید که خودتان عمل نمی‌کنید.
خودت نماز نخوانده‌ای و هِی می‌گویی: پاشو نمازت را بخوان. اول خودت بلند شو!
امام صادق به شاگردانشان که می‌خواستند بروند تبلیغ، فرمودند: «کونوا دُعاةَ النّاسِ بِغَیْرِ اَلْسِنَتِکُمْ» به غیرِ زبان، مردم را به خدا دعوت کنید. (بحارالأنوار/ علامه مجلسی/ ج ۶۷/ ص ۳۰۹)
یعنی خودت عمل کن و مردم در عملِ تو یاد می‌گیرند.
من گاهی اوقات آموزشِ دروغ، آموزش بداخلاقی، آموزش بی‌اعتنایی به نماز را، در کانون خانواده، خودم دارم آموزش می‌دهم.
در حالات یکی از بزرگان و علماء نقل می‌کنند که به ایشان گفتند: چه کسی شما را نمازشب‌خوان کرد؟
ایشان فرموده بود: کسی به من نگفت نماز شب بخوان. اما از دوران طفولیت، نیمه‌های شب وقتی بیدار می‌شدم گرسنه بودم و تشنه بودم و چشم می‌گشودم، می‌دیدم این طرفِ اتاق پدر، مشغول نماز شب و راز و نیاز، و آن طرف اتاق، مادر، مشغول عبادت و نماز. حالتِ نیمه‌شبِ پدر و مادر در تهجد و عبادت و نافله‌ی شب، عشق به نماز شب را در ما نهادینه کرد.
این همان ایمانِ کامل است که فرزندان ما صداقت را، راستی را، اخلاق را، تواضع را، از بزرگترهای خود کسب کنند. بالأخره، خلاف نبینند از ما.
