یک روز پیامبر دستور دادند گوسفندی در خانه قربانی کردند و گوشت‌ها را توزیع کردند. یک دست از این گوسفند را نگه داشتند و بقیه انفاق شد.
پیامبر از همسرشان عایشه سؤال کردند چه ماند و چه رفت؟ عایشه جواب داد: لا یَبْقَی الّا کِتْفُهَا. گفت: یا رسول‌الله همه‌اش رفت و فقط یک دستش مانده. پیامبر فرمودند: یَبْقَی اِلّا کُتْفُهَا: همه‌اش ماند جز همین یک دستی که برای خودمان برداشتیم.
«مَا عِنْدَکُمْ یَنْفَدُ وَ مَا عِنْدَ اللهِ بَاقٍ» (سوره نحل/ آیه ۹۶): آن که نزدِ شماست، فانی است. آن که نزدِ خداست، باقی است؛ آن صدقه‌ای که داده‌ای؛ آن پولی که خرج کرده‌ای؛ آن خدمتی که کرده‌ای؛ آن زبانِ خیری که گذاشته‌ای؛ این‌ها سرمایه است و این‌ها را داری. آن چیزی که در حساب پس‌اندازت است و دستِ خودت است و مالِ خودت است، یَنْفَد است و فانی است.
