شخصی آمد به امام صادق عرض کرد: گناه زیاد کرده‌ام و امید به رحمت خدا ندارم. از بس گناه کرده‌ام. آقا فرمودند: پدر و مادرت زنده هستند؟ گفت: پدرم زنده است و مادرم فوت کرده است.
حضرت فرمودند: برو خدمت پدرت. کارهایش را انجام بده. حوائجش را برآورده کن. غذایی اگر می‌خواهد در اختیارش قرار بده. احسان به پدر و مادر، کفاره‌ی گناهان نابخشودنی است. یعنی یک گناهانی است که آدم در شب قدر هم معلوم نیست که بتواند هضمش کند و حلّش کند اما در پرتو احسان به والدین، این کار امکان‌پذیر است.
بعد وقتی که رفت، حضرت فرمودند: ای کاش مادرش هم زنده بود....
