امام صادق فرمود: دنیا مثل آب شور دریاست. آدمِ تشنه اگر آب شور را چشید، تشنه‌تر می‌شود. و این تشنگیِ پیاپی، او را از پا درمی‌آورد. این طبعِ دنیاست.
«مَثَلُ الدُّنيا كَمَثَلِ ماءِ البَحرِ ؛ كُلَّما شَرِبَ مِنهُ العَطشانُ ازدادَ عَطَشا حَتّى يَقتُلَهُ (مثل دنیا همچون آب دریاست (که شور است). تشنه هر چند از آن بنوشد، تشنه تر می شود، تا آن که او را می کشد» (بحارالانوار، ج75، ص311). این طبعِ دنیاست. بله، خدا اگر می‌دهد، وابستگی پیدا نکن. همه چیز را امانت او بدان. اگر گفتی: خانه‌ی من؛ مالِ من؛ مغازه‌ی من؛ ریاستِ من؛ فرزند من؛ جز زجر، جز درد، جز ناراحتی، پیامدی برای شما ندارد.
