خدا به حضرت موسی می‌فرماید: موسی! من سه تا کار در حق مردم کرده‌ام، انتظارم هم این است که مردم هم این‌گونه عمل کنند. (این‌ها توصیه‌ی خدا به آن پیغمبر اولوالعزم خلقت است!):
۱- موسی! نعمت زیاد دادم ولی منّت نگذاشتم. « وهبتک نعیماً کثیراً و لم أَمِنَ علیک»( تحریر المواعظ العددیة: ۲۲۷). تو هم در حق کسی اگر کاری می‌کنی، بی‌منّت بکن و خرابش نکن: « لا تُبْطِلُوا صَدَقاتِكُمْ بِالْمَنِّ وَ الْأَذى» (سوره بقره/ آیه ۲۶۴)
۲- موسی! من عبادتِ آینده را جلو جلو از شما نخواستم. و شما هم رزق و روزیِ آینده را جلو جلو از من نخواهید. آقایان! بعضی‌ها برای ۳۰ سالِ دیگر دارند می‌دوند. بله، کار بکنی، زحمت بکشی؛ اما نه به قیمت نمازِ قضا شده! نه به قیمتِ حجِ ترک شده! نه به قیمتِ صله‌ی رحمِ فراموش شده! نه به قیمت واجبات زمین‌مانده.
۳- سوم، خدا فرمود: موسی! من اگر کسی در حقم بدی کند و عذرخواه بشود و توبه کند، می‌گذرم و می‌بخشم. موسی! انتظارم این است که اگر کسی در حق شما بدی کرد و عذرخواه بود و پشیمان شد، بگذرید تا بگذرم.
