سیدالشهداء اسوه‌ی غیرتمندی است. آقا امام حسین به اعتبار اینکه دین خدا را داشتند به انحراف می‌کشیدند. زمانی که معاویه‌ی معلون به دَرَک واصل شد و طرح بیعت با یزید را با امام حسین مطرح کردند. مروان‌بن‌حَکَم نشسته بود. آقا امام حسین این خطبه را خواندند:
« إِنّا لِلّهِ وَإِنّا إِلَیْهِ راجِعُونَ ». وقتی گفتند معاویه مُرد و یزید خلیفه شده (ببینید آقایان، غیرت دینی یعنی این!) حالا یزید سرِ کار باشد، به ما چه؟ مگر به ما ضرری می‌خورد؟ غیرتت کجا رفت؟! جانشینِ پیغمبر می‌خواهد معرفی بشود! شما این‌قدر بی‌تفاوتی!
حضرت فرمود: «إِنّا لِلّهِ وَإِنّا إِلَیْهِ راجِعُونَ وَعَلَى الإِسْلامِ اَلسَّلامُ إِذْ قَدْ بُلِیَتِ الأُمَّة بِراع مِثْلَ یَزیدَ» (لهوف، ص 20; ومثیرالاحزان، ص 10). فاتحه‌ی اسلام را باید خواند اگر یزید بخواهد بشود حاکمِ اسلامی. دیگر اسلامی نمی‌ماند!
آقا سیدالشهداء به محمد حنفیه فرمودند: «یا أَخِی! وَاللهِ لَوْ لَمْ یَکُنْ فِی الدُّنْیا مَلْجَأٌ وَ لا مَأْوَى؛ اگر در دنیا، جایی برای زندگی کردنِ من باقی نماند و پناهگاهی نباشد (یعنی نقطه‌ی امنی برای زندگی برای من، روی کره‌ی زمین نباشد)، لَما بایَعْتُ یَزیدَ بْنَ مُعاوِیَةَ؛ با یزید اصلاً بیعت نمی‌کنم». (مقتل‌العوالم، ص154)
