پدر ومادرها باید مراقبت کنند نسبت به رفتارهای فرزندان خودشان. ما بی‌تفاوت نباشیم. آقایی آمد پیشِ من و گفت: حاج آقا، دخترم سه شب است که خانه نمی‌آید. گفتم: دخترت چند ساله است؟ گفت: 16 ساله. گفتم: دخترت، یک‌شَبه این‌گونه شد؟! تو از وضعِ دخترت باخبر بودی؟! دوران و سال‌های قبل از این را رصد کردی؟ حالا که یکدفعه مثلِ سرطان، شدت پیدا کرده و اوج پیدا کرده، این فساد اخلاقی، حالا یک دفعه به فکر می‌افتی که سه شب است نیامده ...
مراقبت کنیم رفتارهای این‌ها را که با چه کسانی رفت‌وآمد می‌کنند. یکی از کارهای خوبی که پدر و مادرها می‌توانند انجام دهند، انتخاب رفیقِ خوب و معرفیِ رفیق خوب به فرزندانِ ماست. گاهی اوقات بچه‌های ما بزرگ می‌شوند اما نمی‌فهمند که با چه کسی باید دوستی کنند. دوستی با چه کسانی سم است و با چه کسانی، امتیاز است؟ این را ما به بچه‌هایمان یاد نداده‌ایم. گاهی اوقات خودمان هم یاد نگرفته‌ایم. امام باقر به امام صادق فرمود: پسرم، با پنج گروه، اصلاً دوستی نکن؛ همسر مباش و هم‌خوراک مشو: گنهکار، دروغگو، احمق، بخیل، قاطعِ رَحِم. امام فرمود پسرم، آدمِ گنهکار، خدا، برایش مهم نیست آن وقت فکر می‌کنی تو برایش مهم هستی؟! می‌گوید: این رفیقِ ما مرد است. اگر رفیقِ تو مرد است، پس چرا خدا را کنار گذاشته؟ این، نامرد است! این خدایی که همه‌ی وجودش از اوست، حرمتش را شکسته، آنوقت توقع داری حرمتِ شما را رعایت کند؟! خیلی سادگی است، ما کسی را که خدا، برایش اهمیت ندارد، به عنوان رفیق، امینِ خودمان قرار بدهیم و یا به عنوان شریکِ زندگی، همسرِ خودمان قرار بدهیم. لذا رسول‌الله فرمود، در انتخاب همسر برای بچه‌هایتان، روی دو چیز خیلی دقت کنید: ایمان و اخلاق. پول دارد یا ندارد، اهلِ کجا هست، خانه دارد یا ندارد، این‌ها را خدا می‌دهد. این‌ها پدر و مادرها، خیلی مهم نیست! این دختر، این پسر، باایمان هست یا نیست؟ یک. با اخلاق هست یا نیست؟ دو. بقیه‌اش را خدا وعده کرده و می‌فرماید تضمین می‌کنم: «إِنْ يَكُونُوا فُقَرَاءَ يُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ» (سوره نور، آیه 32). فقیر باشند، منِ خدا تأمین می‌کنم. از جاهایی که خدا صراحتاً تضمین کرده، در شروع زندگیِ مشترک زوج جوانی است و زوج‌هایی که با دستِ خالی می‌روند جلو ولی با ایمان و اخلاق، خدا می‌فرماید من حمایتتان می‌کنم.
