معروف است که می‌گویند به مادر شیخ مرتضی انصاری گفتند: فرزند شد فقیهِ جهانِ اسلام. این مادر گفت: من انتظار داشتم به من بگویید فرزندت شده، امام جعفرِ صادق! فقیهِ جهانِ اسلام! من بیش از این انتظار داشتم.
به ایشان گفتند: خیلی شما همّتت عالی است، انتظارت بالاست! گفت: کاری که برای این بچه کردم همین است. گفتند: چه کار کردی؟ (کدام مادر این‌گونه عمل کرد و نتیجه نگرفت؟)
گفت: یاد ندارم در دورانِ بارداریِ این بچه، لب به لقمه‌ی شبهه‌ناکی زده باشم. پایِ هر سفره‌ای نمی‌نشستم! هر غذایی نمی‌خوردم! دائماً در این دورانِ بارداری، با وضو می‌گشتم. در اوقاتی که فراغت می‌شد و وقت مقتضی بود، قرآن تلاوت می‌کرد.
خب بچه‌ای که در شکمِ مادر است و مادرش هم از تغذیه‌ی حلال استفاده می‌کند، این مادر دائم‌الوضوست. این مادر با تلاوت قرآن مأنوس است، خب قطعاً این اثر می‌گذارد روی جنین!
ما در تربیت بچه‌هایمان کم نگذاشته‌ایم؟ دقت کرده‌ایم؟ نانِ حلال آورده‌ایم به سفره؟ آموزه‌های دینی را به بچه‌هایمان گفته‌ایم؟ که الآن نتیجه نگرفته‌ایم؟!
امام صادق فرمود: آموزه‌های دینی را به بچه‌هایتان بگویید: « بادِرُوا أوْلادَکُم بِالْحَدیثِ قَبْلَ أنْ یَسْبِقَکُمْ إلَیْهِمُ الْمُرْجِئَةُ» قبل از اینکه دشمن بر شما سبقت بگیرد، شما واکسینه کنید این فرزندان را.
متأسفانه کوتاهی می‌کنیم و بعد این‌گونه آسیب می‌بینیم.
