یکی دیگر از حقوقی که بچه‌هایمان دارند، در روایت هم وجود مقدس امیرالمؤمنین در حکمت 399 نهج‌البلاغه می‌فرماید: «إنَّ لِلوَلَدِ عَلَى الوالِدِ حَقّا، وإنَّ لِلوالِدِ عَلَى الوَلَدِ حَقّا». پدر بر اولاد یک حقی دارد. اولاد بر پدر، یک حقی دارد. امام می‌فرماید: «أمّا حَقُّ الوالِدِ عَلَى الوَلَدِ» حقِ پدر بر اولاد، پدرِ شما هر چه گفت باید اطاعت بکنید و حرف‌‍شنوی بکنید مگر این‌که پدر امرِ به نافرمانی خدا کند که آنجا دیگر اطاعت، ممنوع است. این در وظیفه‌ی فرزند نسبت به پدر، در کلام امیرالمؤمنین.
اما از آن طرف، امام می‌فرماید: «وَ حَقُّ الوَلَد عَلَی الوالِد»: حق فرزند بر پدر هم این است که «أن یُحَسِّنَ إسمَه»: نامِ نیکو بر فرزندان گذاشتن، از وظائف پدرهاست. «یُحَسِّنُ أدَبَه» فرزندان را خوب تربیت کنیم، تبعیض قائل نشویم، توهین نکنیم، حقوقِ این‌ها را نادیده نگیریم.
گاهی اوقات خدا به ما لطف کرده، اموالی داریم. من این را به پدرها بگویم و به مادرها هم بگویم، آنچه در اختیار شماست، یک بخشی از آن برای بچه‌هایتان است. خدا حقوقِ این‌ها را سپرده دستِ شماها، و شماها در برابر فرزندان خودتان مسئولید. این اموال، یک بخشی از آن، حقِ فرزندان شماست. ما این‌ها را در سختی قرار ندهیم، در تنگنا قرار ندهیم.
در قیامت می‌گوید: پدر! ما یک بخشی از این‌ها را داده بودیم دستِ شما که هزینه بکنید. این را نباید یک کاری بکنیم که خدایی نکرده، این‌ها از ارزش‌های دینی فاصله بگیرند و زده بشوند. تأدیب فرزندانمان. اگر فرزندانِ ما کار ناشایستی و کار نادرستی انجام دادند، تذکر بدهیم.
ما یک بخشی که در جامعه بعضی‌ها در برابر امر به معروف و نهی از منکر زاویه می‌گیرند، چون همین منکر را در خانه‌ی خودش دارد انجام می‌دهد تذکرش نمی‌دهند.
