یک دختر 21 سالهی دانشجوی علوم پزشکی در همین شیراز جنتفراز. این دختر تا واردِ دفتر ما شد، دید قرآن روی میز است، اول حرفی که زد این بود، گفت: از قرآن به من حرف نزنید که حالم به هم میخورد. تا این حرف را زد، گفتم: خانم، آمدی بحث کنی، من آدم پرحوصلهای هستم اما روی دین خودمم هم متعصّبم. بیرگ نیستم. ادب داشته باش و با ادب حرف بزن. من به نگاه تو و فکر تو، بیادبی نمیکنم و جوابت میدهم. تو هم حق نداری بیادبی کنی و مؤدب حرف بزن.
گفت: حاج آقا، من دلیل دارم، این قرآن کتاب تازیهاست، کتاب عربهاست، کتاب خشونت است... و شروع کرد همین چیزهایی که در ماهوارهها و شبکههای مجازی میگویند را گفت. ما نمیرویم از دو تا کارشناس دین بپرسیم.
گفتم: قرآن کتاب عربهاست؟ گفت: بله. اصلاً پیغمبر مالِ عربهاست؟ «وَ مَا أرسَلناکَ إلّا رَحمَةً لِلعالَمین». پیغمبر، رحمت برای بشریت است. بله، محل تولد رسولالله (ص) در مکه بود، در مکه کار را آغاز کرد، به مدینه هجرت کرد، اسلام را گسترش داد در شبهجزیرهی حجاز و امروز هم عالم بشریت.
قرآن هم بشر را یک جوری تربیت کرده که میگوید: نژادپرست نباش. امیرالمؤمنین (ع) فرمود: «لا فَخر لِعَرَبیٍ عَلَی العَجَمی وَ لا لِعَجَمیٍ عَلَی العَرَبی إلّا بِتَقوی الله». مردم، نه عرب بر عجم و نه عجم بر عرب، نه سیاه بر سفید و نه سفید بر سیاه، مزیّتی و فضیلتی ندارد جز به تقوا. فرهنگ الهی، إنَّ أکرَمَکُم عِندَالله أتقَکم. خدا نمیفرماید: إنَّ أکرمکم عندالله أعرابَکم. إنَّ أکرمکم عند الله أغناکم: هر که پول بیشتر دارد عزیزتر است. إنَّ أکرمکم عند الله أعلَمَکم: هر که سوادش بیشتر است. إنَّ أکرَمَکم عند الله أجمَلَکُم: هر که زیباتر است. إن أکرمَکُم عند الله أقواکُم: هر که قویتر است... خدا میفرماید همهی اینها به کنار؛ إنَّ أکرَمَکُم عِندَالله أتقَکم، چه کسی آدمتر است؟ نزد خدا عزیزتر است. تقوا مهم است. این فرهنگ اسلام است. اسلام آمد و نژادپرستی را کنار زد.
به این خانم دختر گفتم: گل سرسبد اصحاب پیغمبر (ص)، ایرانی است. که پیغمبر (ص) فرمود: به سلمان نگویید سلمان فارسی بلکه بگویید: سلمان محمدی. برجستهترین صحابهی پیغمبر، سلمان بود. در همین قرآنی که تو میگویی کتاب تازیهاست، چند جای قرآن زیباترین تعریف را خدا از ایرانیان کرده، که این آیات وقتی نازل شد، پیغمبر (ص) فرمود: منظور از این آیات، سلمان و قومش هستند: هذا وَ قَومُه.
قرآن کتاب عربهاست؟ قرآن کتاب خشونت است؟ گفتم: تنها جایی که در قرآن قاعدهی تساوی آیات نقیض به هم خورده، فقط در رحمت خدا نسبت به غضب خداست. آیات رحمت در قرآن، دو برابر آیات غضب و انتقام آمده است: «یا مَن سَبَقَت رَحمَتُهُ غَضَبَه».
بعد این خانم دختر گفت: ایرانیان را خدا در قرآن تعریف کرده؟ گفتم: بله. گفت: کجا؟ گفتم: آیهی 54 سورهی مائده، آیهی 3 سورهی مبارکه جمعه، آیهی پایانی سورهی مبارکهی محمد. مفسّرین شیعه و سنی مینویسند این آیات وقتی نازل شد، پیغمبر فرمود منظور، ایرانیها هستند. که خدا میفرماید: رسول ما، اگر کسانی از دورِ شما برگشتند و از دین فاصله گرفتند، ما کسانی را میآوریم أذِلَّةً عَلَی المُؤمنین: در برابر مؤمنین فروتن است و متواضع است و تکبر ندارد. أَعِزَّةً عَلَی الکافِرین: در برابر دشمنان دین، قاطع، جدی و شجاع ایستاده. یُجاهِدون فی سَبیلالله: در راه خدا، اهل تلاش و کوششند، خستگیناپذیرند. وَ لا تَخافونَ لَومَةٌ لائِم: از ملامتِ ملامتکنندگان هراسی ندارند. این، ایرانی است!
به این خانم دختر گفتم: برو به این آیات دقت کن. گفت: یک روز به من فرصت بدهید. به این مکان مقدس و صاحب این ایام قسم، 24 ساعت گذشت، فردای آن روز این دختر آمد. اول چیزی که گفت، گقت: آقای حدائق، معذرت میخواهم، نگاه من به قرآن عوض شد.