إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ
شأن نزول این آیه که در مصادر روایی و حدیثی و تفسیری آمده است بدین‌صورت است که در زمان رسول خدا (ص) در دهه پایانی ذی الحجه فقیری وارد
مسجد شد و تقاضای کمک کرد. دوران سختی بود و مسلمانان در فشار شدیدی بودند. کسی به این فقیر پاسخ نداد.
حضرت علی (ع) در گوشه مسجد در حال رکوع نماز بودند و به انگشتری که در انگشت دست راستشان بود اشاره کردند و سائل نیز متوجه شد و انگشتر را از دست امیرالمؤمنین (ع) خارج و دعا کرد.
در همان زمان که پیامبر (ص) این صحنه را دیدند و ده نفر از بزرگان اصحاب نیز ناظر بر این جریان بودند؛ ازجمله ابوذر غفاری که خودش این جریان را بعد از ارتحال پیامبر (ص) نقل کرد.
اینجا چند سؤال ممکن است پیش بیاید که طرح می‌کنم. ...
