دعای روز بیست و چهارم ماه مبارک رمضان
اللهمّ إنّی أسْألُکَ فیه ما یُرْضیکَ وأعوذُ بِکَ ممّا یؤذیک وأسألُکَ التّوفیقَ فیهِ لأنْ أطیعَکَ ولا أعْصیکَ یا جَوادَ السّائلین.
در بیست و چهارمین روز از ماه ضیافت الهی هستیم. در دعای امروز، نبی مکرم اسلام به خداوند عرض میکند:
اللهمّ إنّی أسْألُکَ فیه ما یُرْضیکَ. پرودگارا! از تو تقاضا میکنم در امروز، هرچه که مورد رضایت شما هست و باعث خشنودی شما هست، برای من رقم بخورد.
من از درمان و درد وصل و هجران/ پسندم آن چه را جانان پسندد.
وأعوذُ بِکَ ممّا یؤذیک. و هرکاری را که شما آن را ناپسند میدانید، از آن فاصله بگیرم و از آن به شما پناه میبرم. در همهی شئونات زندگی، رفتار و کردار من مورد رضایت شما قرار بگیرد.
سومین خواسته: وأسألُکَ التّوفیقَ فیهِ لأنْ أطیعَکَ ولا أعْصیکَ. پرودگارا! از شما میخواهم که امروز توفیق اطاعت شما را و توفیق ترک گناه را به من مرحمت یا نمایید،یا جَوادَ السّائلین. آی بر آورنده و بخشندهی درخواست کنندگان و پاسخ دهنده به تقاضای تقاضا کنندگان.
در این دعای امروز که روز بیست و چهارم هست، اولا نکتهی را من عرض کنم که عزیزان ما متوجه باشید، عبادت ما، بندگی ما، ترگ گناه ما، برای خدا امتیازی نیست. امام علی(ع) در سخنی میفرماید: خداوند بندگان خود را خلق کرد. إِنَّ اَللَّهَ سُبْحَانَهُ خَلَقَ اَلْخَلْقَ حِينَ خَلَقَهُمْ غَنِيّاً عَنْ طَاعَتِهِمْ. خدا از اطاعت شما بی نیاز است، روزهی شما، نماز شما، تلاوت قرآن شما برای خود شما مفید است. ذات اقدس الهی از عبادت ما بی نیاز است و یقینا گناهان ما به خدا زیان و ضرری نخواهد زد. آمِناً مِنْ مَعْصِيَتِهِم. خداوند از معاصی ما هم در امان است، لِأَنَّهُ لاَ تَضُرُّهُ مَعْصِيَةُ مَنْ عَصَاهُ. امیرالمؤمنین میفرماید: گناه، گنهکاران به خدا زیان نمی زند، وَ لاَ تَنْفَعُهُ طَاعَةُ مَنْ أَطَاعَهُ[1]. اطاعت کسانی هم که خدا را اطاعت میکنند، برای خدا نفعی ندارد.
گرجملهی کائنات کافر گردند/ بر دامن کبریائش ننشیند گرد.
در پایان بحث خودم در بارهی اطاعت در روابط اجتماعی، با این حدیث مطلب را به پایان برسانم که ما در روابط اجتماعی مان با چه کسانی مراوده کنیم و اطاعت کنیم حرف آنها را.
علی(ع) میفرماید: أَحَقُّ مَنْ أَطَعْتَهُ مَنْ أَمَرَكَ بِالتُّقَى. شایسته ترین انسان هایی که شایستهی اطاعت هستند، کسانی هستند که شما را دعوت و امر به تقوا و پاکی میکنند، وَ نَهَاكَ عَنِ اَلْهَوَى[2]. هرکسی که شما را از هوا پرستی و گناه باز میدارد، حرف او را اطاعت کنید و هرکسی شما را دعوت به نیکی و تقوا میکند، شایستهی اطاعت هست.
[1] بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام , جلد۶۴ , صفحه۳۱۵
[2] عیون الحکم و المواعظ , جلد۱ , صفحه، 115