دعای روز یازدهم ماه مبارک رمضان
اللهمّ حَبّبْ الیّ فیهِ الإحْسانَ وکَرّهْ الیّ فیهِ الفُسوقَ والعِصْیانَ وحَرّمْ علیّ فیهِ السّخَطَ والنّیرانَ بِعَوْنِکَ یا غیاثَ المُسْتغیثین.
در یازدهمین روز از ماه مبارک رمضان، دعای شریف و نورانی رسول خدا را که در امروز پیامبر از خداوند سه مطلب ارزشمند را تقاضا میکند:
للهمّ حَبّبْ الیّ فیهِ الإحْسانَ. پروردگارا! در این روز نیکوکاری را محبوب ما قرار بده. خدمت به مردم، کارهای شایسته را دوست بداریم، باعشق، با علاقه و با انگیزه کار کنیم. وکَرّهْ الیّ فیهِ الفُسوقَ والعِصْیانَ. آ« چه که باید نزد ما ناپسند جلوه کند، اولا گناه هست و ثانیا نا فرمانی شما هست. از هرکاری که نافرمانی شما هست و صورت گناه به خود گرفته است، ما متنفر باشیم.
سوم: وحَرّمْ علیّ فیهِ السّخَطَ والنّیرانَ. خدایا! بدن های ما را، وجود ما را، آتش غضبت و دوزخت را بر آنها حرام قرار بده. این بدن هایی که شما آفریدید و شما خلق کردید، در جهان آخرت طعمهی آتش قرار نده و این را نیز ما از کمک شما میخواهیم. بِعَوْنِکَ یا غیاثَ المُسْتغیثین. ای فریادرس استغاثه کنندگان ما را کمک کن.
من در این سه فرازی که پیامبر اشارهی میفرمایند، در آیهی 128 سورهی مبارکه نحل، خداوند میفرماید: ﴿إِنَّ اللّهَ مَعَ الَّذِينَ اتَّقَواْ وَّالَّذِينَ هُم مُّحْسِنُونَ﴾. خدا با انسان های پرهیزکار است و خدا با کسانی هست که نیکوکار هستند. امروز از خدا میخواهیم که خدایا توفیق احسان به مردم و نیکوکار بودن را به ما مرحمت کن.
در این فرصت باقیماندهی ماه رمضان قدر بدانیم، این ساعات ارزشمند را که پیامبر فرمود: بهترین ساعات سال، ساعات ماه رمضان است. بهترین روزها و بهترین شب ها، روزها و شب های ماه رمضان است. در سخنی پیامبر اکرم میفرماید: : «جُبِلَتِ اَلْقُلُوبُ عَلَى حُبِّ مَنْ أَحْسَنَ إِلَيْهَا. بعضیها دوست دارند قلبها را تسخیر کنند، قلبها را به سمت خود متوجه کنند، راهکار محبوب شدن و عزت مندی در این است که پیامبر میفرماید در احسان به سوی مردم است. انسان هایی که نیکوکار هستند و احسان میکنند، اثر وضعی این احسان، ایجاد محبوبیت است. رسول الله میفرماید: قلبها جلب میشوند به سمت کسی که به آنها احسان کرده است. وَ بُغْضِ مَنْ أَسَاءَ إِلَيْهَا[1]». قلبها بغض و عداوت پیدا میکنند نسبت به کسانی که به آنها بدی کرده اند. لذا اگر محبوبیت میخواهید، عزت میخواهید، این محبوبیت و عزت در پرتو محبت و احسان به مردم است.
علی علیه السلام میفرماید: اَلْإِنْسَانُ عَبْدُ اَلْإِحْسَانِ[2]. مردم بندهی احسان هستند. مردم وقتی احسان را دیدند، در برابر آن نیکوکار احساس فروتنی میکنند و لذا شما شاهد هستید در جامعهی ما از افراد نیکوکار به نیکی و به احترام یاد میشود و در برابر خدمات آن ها، ولو اینکه سالیان متمادی است که اینها از دنیا رفته اند، بشریت سر تعظیم فرود میآورد.
من عرایضم را جمع بندی کنم با این سخن نورانی امیرمؤمنان علی(ع) که حضرت در یک حدیث کاربردی میفرماید: إِنَّكَ إِنْ أَحْسَنْتَ فَنَفْسَكَ تُكْرِمُ وَ إِلَيْهَا تُحْسِنُ[3] . حضرت میفرماید اگر دوست داری که نفست مورد کرامت قرار بگیرد، وَ إِلَيْهَا تُحْسِنُ. و به سوی او احسان شود. اگر میخواهی به نفس خود احسان کن. یعنی به نفس خودت ظلم نکن، اطاعت الهی و اوامر الهی را رعایت کن تا نفس محترم پیدا کنی. إِنَّكَ إِنْ أَسَأْتَ فَنَفْسَكَ تَمْتَهِنُ. حضرت فرمود: اگر نافرمانی خدا کردی، خودت را خوار کردی. در احسان به مردم، انسان خودش را عزیز کرده است. در نافرمانی خدا، حضرت میفرماید: فَنَفْسَكَ تَمْتَهِنُ. خودت را خوار کردی وَ إِيَّاهَا تَغْبِنُ . یعنی به خودت زیان رسانده ای. لذا در این روز از خدا میخواهیم که ما را در زمرهی کسانی قرار بده که در عداد نیکوکاران و محسنین هستند و از هرچه نافرمانی شما هست، ما را دور دار و بر حذر دار.
[1] من لا يحضره الفقيه , جلد۴ , صفحه۴۱۹
[2] غرر الحکم و درر الکلم , جلد۱ , صفحه۲۹
[3] غرر الحکم و درر الکلم , جلد۱ , صفحه۲۶۷