- حالا فهمیدیم که حدیث کسا و دعا و ندبه و ذکر و روغن بنفشه نه‌تنها توان شفای بیماری را ندارند بلکه مبلغانی که این مطالب را با آب‌وتاب فراوان به خورد مردم می‌دادند خودشان در زمان بیماری به دنبال ماسک و مواد ضدعفونی در صف ایستاده بودند و از شهرهای مذهبی فرار کردند.
- مسلماً در رویارویی با بیماری قطعاً عقل می‌گوید انسان شرایط بهداشت و سلامت را رعایت کند.
-
نباید انتظار داشت وقتی یک بیماری می‌آید بنده به اسم این‌که به خدا معتقدم خودم را به مصاف خطر بیندازم.
ما معتقدیم بر این‌که پروردگار امورات را از جریان اصلی خودش رقم می‌زند.
در حالات یکی از انبیای بنی اسراییل است که یک شخصی بیمار شد و گفت: به طبیب و دکتر مراجعه نمی‌کنم تا خدا من را شفا بدهد. از طرف خداوند به پیامبر آن منطقه وحی شد به این فرد بگویید تو را شفا نمی‌دهم تا به طبیب مراجعه کنی و دارو مصرف کنی.
این قاعده خلقت است که خداوند هر کاری را از مسیر خودش انجام می‌دهد.
قطعاً انسان بیمار باید به پزشک مراجعه کند.
سابقاً دعای ندبه و کمیل را به این عنوان نمی‌گرفتند که کسی دکتر نرود.
مگر در همان زمانی که دعاهای ندبه و کمیل قبل از بیماری کرونا بود این‌هایی که در دعا می‌آمدند مریض نمی‌شدند؟
کدام انسان مؤمن ادعا می‌کرده که ما به‌واسطه آمدن در مجلس دعای ندبه و کمیل بیمار اصلاً نمی‌شویم؟
ما در مجالس دعا شرکت می‌کنیم تا روح خودمان را تقویت کنیم.
امروز انسان‌های مؤمن در رویارویی با این حوادث و سختی‌ها مقاوم‌اند.
«الَّذينَ آمَنُوا وَ تَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِکْرِ اللَّهِ أَلا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ»
این خلط مبحث و مغلطه‌کاری است که حالا فهمیدیم دعای ندبه و کمیل اثری ندارد.
شما دعای ندبه و کمیل می‌خواندید که مریض نشوید؟
کدام انسان موحد عاقل دعای ندبه و کمیل می‌خواند که اصلاً در دنیا ماندگار شود؟
خدا به پیامبر می‌فرماید: تو هم روزی از دنیاخواهی رفت. همه می‌میرند تو هم می‌روی.
مرگ و بیماری جزو مسائل طبیعی عالم است.
کسی با این نگاه، دعا نمی‌خوانده و با این نگاه به خدا و معنویت رو نمی‌آورده.
و لذا اگر متدینین از وسایل بهداشتی استفاده می‌کنند این اقتضای عقل است.
این اقتضای خردورزی آن‌ها است.
اگر متدینین می‌گفتند ما ماسک استفاده نمی‌کنیم، مسائل سلامتی را رعایت نمی‌کنیم، فاصله‌گیری اجتماعی را رعایت نمی‌کنیم این ایراد وارد بود و به نابخردی آن‌ها وارد بود.
این کمال عقل و درایت یک متدین است که جایی که احساس خطر می‌کند از وسایل بهداشتی و سلامتی برای حفظ سلامتی خودش استفاده می‌کند.
