امروز صبح در حوزه یک آقایی آمده بود یهودی میگفت: رفتارهایی که از مسلمانها میبینیم با واقعیت و حقیقت سازگاری ندارد. اگر ما جنسی خریده باشیم، افزایش قیمت فوقالعاده هم پیدا بکند، با نرخ متعادل متناسب میفروشیم، ولی کاسبهای شما به قیمت چند برابر میفروشند.
گفت: این کجایش خدایی است؟ یکمشت ایرادهایی هم گرفت.
گفتم: برادر عزیز! من اسلام نیستم، مسلمانها اسلام نیستند، اسلام، رسول الله (ص) است، شما اگر یک ایرادی العیاذ بالله توانستی به پیامبر (ص) وارد بکنید، حرف شما حرف درستی است.
اسلام یعنی قرآن، اسلام یعنی امیرالمؤمنین، ما نماد اسلام نیستیم. ما خیلی آدم خوبی باشیم میشویم مسلمان خوب.
گفتم: اشتباه یک نفر را نباید پای یک گروه گذاشت. این بیانصافی است که ما حالا از یک نفر یک خطایی را دیدهایم، همهی آن صنف را یا همهی آن قوم را، به نگاه بدی بنگریم.
بین مسلمانها ظالم پیدا میشود، عادل پیدا میشود، مسلمان فاسق هست، مسلمان مؤمن هم هست، اما ربطی به اسلام ندارد.
حالا ایراد این آقا همین بود که میگفت: ما سرخورده شدهایم از رفتار برخی از مسلمانها؛ و این را هم بگویم که آقایان! مسئول هستید، رفتار شما، گفتار شما و کردار شما، اگر سبب بدبینی کسی به اسلام شد این خسران بزرگی است.
یکوقت من خودم یک کسی را به دین دعوت نمیکنم و از دین زدهاش میکنم، یکی را مسجد نمیآورم و آنکسی هم که به مسجد میآید را متواری میکنم. این خیلی بد است،
خدا رحمت کند مرحوم جد ما را؛ ایشان توصیه میکردند به آقایان طلاب که اگر برای اسلام مروّج نیستید مخرّب نباشید. حالا یک کسی را با خدا آشنا نمیکنید نکن! آشنا شده را زده نکن. یکی را به دین وصل نمیکنی، نکن! اما وصل شده را ارتباط قطع نکن.
مردم! پیامبر (ص) چه گونه بود؟ ما امروزه یک مشکلی که امروز داریم این است که پیامبر (ص) خودمان را نمیشناسیم، در نماز، نام پیامبر (ص) را میبریم، در اذان و اقامه نام رسول الله (ص) را میبریم، اما گاهی اوقات با اصول رفتاری پیامبر (ص) و سیره عملی پیامبر (ص) بیگانه هستیم.