مردم! تا از مال نگذرید از جان نمی‌توانید بگذرید.
گذشتن از مال تربیت می‌کند شما را برای گذشتن از جان.
بعضی از ما خمس نمی‌دهیم در زیارت عاشورا به امام حسین (ع) می‌گوییم سر و جانم فدای شما
چه سر و جانی؟
واجبمان را انجام نمی‌دهیم به امام زمان می‌گوییم: «شَاهِراً سَيْفِي مُجَرِّداً قَنَاتِي»؛ شمشیر کشیده ایم جلویت می دویم.
اگر می‌خواهیم واقعاً بیاییم درصحنه، باید در جهاد مالی خودمان را نشان بدهیم.
یکجاهایی که باید برای دین خرج کنیم از مال بگذریم
این قدم اول است.
اگر توانستی اینجا گذشت کنی به‌جایی هم می‌رسی که می‌توانی از جانت نیز بگذری.
زهیر بن قین وقتی امام حسین (ع) از او دعوت کردند به خانمش گفت: مهریه‌ات را می‌دهم. اموالم برای تو. این امکانات را نیز بردار و برو!
من دیگر با حسین بن علی می‌روم. می‌دانم ختمم به شهادت است. شما نیز بعد از من بلاتکلیف نباشی
این اموال هم در اختیار تو
گذشتند از اموال.
این‌ها هم امکانات و موقعیت داشتند.
حبیب بن مظاهر رئیس قبیله اسد بود. از این ریاست و موقعیت گذشت تا به‌راحتی از جان گذشت.
لذا قرآن می‌فرماید: «تُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنْفُسِكُمْ»
ما خودمان را محکی بزنیم که برای دین حاضریم خرج کنیم؟
از مال خدا برای خدا حاضریم خرج کنیم؟
