نظام حکومت اسلامی باید بر مبنای محبت و ارتباط با مردم باشد.
ما یکی از مشکلاتمان الآن این است که بخشی از مسئولینمان اتصال و ارتباط با مردم ندارند.
شما کمتر اینها را در جلسات میبینید.
بهندرت میبینید که یک مدیر در یک مجموعهای بیاید و بعد خودش را معرفی کند. یکوقت میآید و من نیز نمیدانم این آقا کیست؟
بیاید و بگوید من فلانی هستم و در فلان تشکیلات خدمت میکنم. اگر در این جمع کسی در آن تشکیلات مشکل دارد من هستم.
ما از در پشتی میآییم و از در پشتی میرویم.
این، خلاف اسلام است. خلاف توصیههای قرآن است.
آقا علی بن موسیالرضا (ع) به طوس میرفتند. زمانی که از مدینه خارج میشدند توصیههایی را به امام جواد (ع) کردند.
یکی از این توصیهها این بود: خانه امام رضا (ع) دو در داشت؛ در دو کوچه. امام فرمودند: پسرم! وقتیکه از منزل خارج میشوی از دری رفتوآمد کن که مردم منتظرت هستند. وقتی هم از منزل میخواهی خارج شوی مقداری پول با خودت بردار و به این نیازمندان انفاق کن! مبادا حرف غلامان را گوش کنی که بر سبیل خیرخواهی به شما بگویند از در پشتی بروید تا کسی شما را نبیند.
اخلاق اسلامی این است.
ما محبت و ارتباط با مردم را فراموش نکنیم.
بالاخره حکومت اسلامی است. با این موقعیت و پستی که کسی در این نظام پیدا کرده است باید خدمت به مردم بکند. ارتباط با مردم داشته باشد. درد مردم را بفهمد.