در این اوضاع آشفتهبازار ما چه کسانی مسئول هستند؟
چه کسانی مقصر هستند؟
من یک حدیث از پیامبر صلیاللهعلیهوآله میخوانم ببینیم ایشان چه کسانی را مسئول میدانند؟
رسولالله صلیاللهعلیهوآله میفرماید: چهار گروه تا اصلاح نشوند جامعه اصلاح نمیشود. مثل یک میزی است که چهارتا پایه دارد. این پایهها اگر قطع شد دیگر این میز، میز نیست.
ما داریم در این چهار مورد آسیب میبینیم.
گروه اول را رسولالله صلیاللهعلیهوآله، مسئولین میدانند.
دوم؛ دانشمندان؛
دانشمندان یعنی روحانیت، دانشگاهیان، آموزشوپرورشیها و هر چه انسان باسواد است.
پیامبر می فرماید: اینها طبیبان مردم هستند. طبیب اگر بیمار شد چه کسی میخواهد بیمار را درمان کند؟
ما اینجا مشکل داریم.
آیا واقعاً دانشمندان ما همه به وظایف خود عمل میکنند؟ همه از این علم و آگاهی درست بهره میبرند؟
منِ طلبه، به سهم خودم وظیفهام را درست انجام دادهام؟ در حد توان و امکاناتم.
انتظار نیز باید معقول باشد. خدا میفرماید: «لا یکلف الله نفسا الا وسعها»
من کار خودم را کردم؟ منِ استاد، منِ روحانی، منِ معلم در برخورد با زیرمجموعه خودم روشنگری و ارشاد و هدایت کردم یا کوتاهی کردم؟
خانمی آمده است میگوید: فرزندم کلاس سوم ابتدایی است. معلمش سر کلاس میگوید: بچهها نگویید امام زمان بیاید. اگر امام زمان بیاید اول کسی که گردن میزند پدران شما هستند.
این باباهایی که شما دارید امام زمان سر همهشان را میزند.
اینجور باید از امام زمانت دفاع کنی؟ امام زمان را باید اینجوری معرفی کنی؟
شما خداوکیلی به یک بچه بگویید یک کسی میخواهد بیاید بابای تو را بکشد. نفرین میکند به این امام.
ما مشکل داریم امروز.
در عرصه آموزش، در دانشگاهها و حوزهها نیز نیروهای توانمند لایق کارآمد کم هستند.
این بخش در علمیت جامعه بود.
و بعضیها میدانند و حرف نمیزنند و به هنگام وارد نمیشوند.